تمام معاملاتی که انجام می‌دهیم در چارچوب قانون و مقررات حقوقی است و در صورتی که معامله‌ای انجام دهیم که شرایط اساسی مندرج در قانون را نداشته باشد باطل تلقی خواهد شد. معامله با خود یکی از مسائلی است که همیشه مطرح بوده و قانون نیز این معامله را در نظر گرفته است و احکام مربوط به آن را بیان نموده است.

منبع : معامله با خود

فرض مسئله

عقد توافقی است که بین دو یا چند نفر به‌منظور ایجاد اثر حقوقی مطلوب انجام می‌شود. پس برای انعقاد قرارداد، وجود حداقل دو شخص لازم است زیرا یک شخص هیچ وقت با خود قرارداد نمی‌بندد و نمی‌تواند در برابر خویش دینی به‌عهده بگیرد.

با وجود این، قبول اراده مستقل برای نماینده این بحث را به وجود آورده است که، آیا یک شخص می‌تواند به نمایندگی از دیگری با خود معامله کند یا به نیابت از هر دو طرف معامله به تنهایی عقد را انشاء کند؟

بر فرض که چنین کاری از نظر فنی و حقوقی درست باشد، آیا به مصلحت است که بیان اراده یکی از دو طرف عقد به‌وسیله کسی انجام بگیرد که با او قصد معامله کردن دارد و کوشش می‌کند تا هر چه بیشتر به منفعت خود اقدام کند؟

معامله با خود از نظر فنی و حقوقی

رکن اساسی هر عقد وجود دو اراده مستقل و متقابل است که هر کدام نفع خاصی را دنبال می‌کند ولی اگر وظیفه دفاع از هر دو نفع را یک نفر به‌عهده بگیرد تحقق این رکن دشوار است. زیرا در این فرض تصمیم نهایی به‌عهده اوست و به سختی می‌توان تصور کرد که از یک نفر در معامله‌ای دو اراده مستقل صادر شود و این دو اراده با هم در موضوعی توافق کنند.

با وجود این، به‌نظر می‌رسد که در ( معامله با خود ) وجود دو قصد انشاء قابل تصور باشد؛ برای اثبات این ادعا باید به دو نکته اساسی توجه کرد:

۱. در ماهیت حقوقی نمایندگی گفته شد که نماینده دارای اراده‌ای مستقل از اصیل است و نباید او را مثل وسیله انتقال تصور کرد.

۲. درست است که در این‌گونه معاملات تنها یک نفر مداخله دارد ولی او به دو عنوان و اعتبار در انعقاد قرارداد شرکت می‌کند و می‌تواند به مقتضای هر یک از دو عنوان، اراده مستقل داشته باشد.

محدودیت‌های معامله با خود

در معامله با خود، حقوق اصیل همیشه در خطر است و بیم آن می‌رود که وکیل منافع خود یا طرف دیگر را بر آن ترجیح دهد به‌همین دلیل قانون‌گذار برای این‌گونه معاملات حدودی پیش‌بینی کرده است تا از شدت خطر بکاهد:

۱. در فرضی که اصیل به میل خود به دیگری وکالت می‌دهد و می‌تواند خوب و بد اعمال او را بازرسی کند مداخله قانون‌گذار کمتر ضرورت دارد ولی در مواردی که شخصی به حکم قانون، نماینده محجور است یا نمایندگی اشخاص حقوقی به‌عهده مدیر آن قرار می‌گیرد چون امکان ایجاد ضرر بیشتر است قانون نیز باید احتیاط بیشتری را رعایت کند. مثلا در قانون مدنی آمده که قیم نمی‌تواند به سمت قیمومت از طرف مولی‌علیه با خود معامله کند اعم از اینکه مال مولی‌علیه را به خود منتقل کند یا مال خود را به او انتقال دهد.

۲. در مورد وکالت، اختیار وکیل تابع اراده موکل است و قانون منع ویژه‌ای ندارد. با وجود این، دشواری در فرضی بروز می‌کند که وکالت مطلق یا عام به وکیلی داده شود و در آن اختیار وکیل در معامله با خویش تصریح نگردد مثل اینکه وکالت داده شود خانه مرا به هر کس صلاح می‌دانی بفروش.

بعضی از فقیهان از عموم عبارت چنین مستفاد کرده‌اند که شامل معامله با خود وکیل نیز هست ولی نظر مشهور این است که اطلاق وکالت در دید عرف دلالت بر اختیار وکیل در معامله با خود ندارد و ظاهر از اراده موکل این است که فقط حق معامله با دیگران را به وکیل داده است.

نتیجه

پس اصولا معامله با خویش در صورتی که تاکیدی از جانب موکل برای فروش مال به غیر از وکیل وجود نداشته باشد صحیح است.

در حقوق ایران تردیدی در صحت معامله با خود وجود ندارد طبق قانون ممکن است یک طرف اصالتا از جانب خود و وکالتا از جانب دیگری معامله‌ای منعقد نماید یا یک وکیل از جانب هر دو معامله‌ای منعقد بنماید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص معامله با خود، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون معامله با خود پاسخ دهند.

اتاق اصناف تهران در واقع سازمانی است که بر کار اتحادیه‌های شهرستان تهران نظارت دارد. امروزه با توجه به تخصصی شدن مشاغل هر شغلی برای خود دارای یک اتحادیه می‌باشد. در کنار این اتحادیه‌های تخصصی یک اتاق اصناف نیز پیش بینی شده است که تمام صنف‌های مختلف از قبیل گل فروش‌ها، عینک فروشی‌ها و… را در برمی‌گیرد. هر شهرستانی برای خود اتاق اصناف جداگانه دارد که مستقل از شهرستان دیگر است. در ادامه به معرفی اتاق اصناف تهران می‌پردازیم.

اتاق اصناف تهران برای چیست؟

اتاق اصناف مجمعی متشکل از روسای اتحادیه‌های صنفی تهران است که وظیفه انجام امور محوله را دارند. منظور از اتحادیه صنفی شخصیتی حقوقی است که از افراد یک یا چند صنف که دارای‌ فعالیت یکسان یا مشابه‌اند، برای انجام وظایف و مسئولیت‌های محوله تشکیل می‌گردد. صنف نیز عبارت است‌ از گروهی از افراد که فعالیت آنان از یک نوع می‌باشد. مانند فروشندگان پوشاک که صنف پوشاک را تشکیل می‌دهند.

هنگامی که رئیس اتحادیه‌های تهران مانند اتحادیه لوازم خانگی، اتحادیه عینک فروشان و… در کنار هم جمع شوند اتاق اصناف تهران تشکیل می‌شود.

اعضای اتاق اصناف تهران

اتاق‌اصناف تهران دارای شخصیت حقوقی غیرانتفاعی و غیرتجاری است که زمانی رسمیت پیدا می‌کند که در سازمان معدن، صنعت و تجارت ثبت شود. اتاق اصناف تهران از روسای اتحادیه‌های صنوف تولیدی، فنی و توزیعی و خدماتی تشکیل شده است.

ساختار اتاق‌اصناف تهران

اتاق اصناف تهران دارای پنج عضو اصلی شامل :

• یک رئیس
• نائب رئیس اول و نائب رئیس دوم
• دبیر
• خزانه دار
• دو عضو علی البدل

دو نفر از اعضای اصلی هیأت‌ رئیسه از بین صنوف تولیدی- خدمات فنی، دو نفر از صنوف توزیعی- خدماتی و یک ‌نفر از حائزین اکثریت آراء انتخاب می‌شوند.

جلسات اتاق‌اصناف تهران با حضور حداقل دو سوم اعضاء رسمیت می‌یابد و تصمیمات با رای اکثریت نصف به علاوه یک حاضران ‌در جلسه اتخاذ می‌شود.

وظائف و اختیارات اتاق‌اصناف تهران

1/ تهیه و تصویب آئین‌نامه‌های آموزشی، مالی، اداری، استخدامی و تشکیلاتی اتحادیه‌ها و در صورت لزوم تغییر در آنها

۲/ نظارت بر اجرای درست اقدامات اتحادیه‎‌های تهران در رابطه با صدور پروانه کسب از جهت مطابقت با قوانین صنفی و آئین تازه های آن

۳/ ایجاد هماهنگی بین اتحادیه‌ها، راهنمایی صنوف و نظارت بر عملکرد آن‌ها

۴/انتخاب، معرفی و تایید نمایندگان اتحادیه‌ها به اداره‌های امور مالیاتی، هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی و هر مرجعی که به موجب قانون باید از طرف صنوف به آنها نماینده معرفی شود.

۵/اظهار نظر در خصوص ضوابط خاص داخلی اتحادیه‌های تحت پوشش در رابطه با صدور پروانه کسب جهت بررسی و تصویب کمیسیون نظارت

۶/ نظارت بر چگونگی اجرای مقررات بهداشتی، فنی، ایمنی، بیمه گزاری، انتظامی، حفاظتی، زیبا سازی و سایر مقررات مربوط به واحدهای صنفی که از طرف مراجع ذی ربط وضع می‌شود و همکاری با مأموران انتظامی در اجرای قوانین

۷/رسیدگی به اعتراضات افراد صنفی نسبت به تصمیمات اتخاذ اتحادیه ها

۸/ اجرای مصوبات اتاق اصناف ایران، هیأت عالی نظارت و کمیسیون نظارت بر حسب مقررات قوانین صنفی

۹/ انتخاب و معرفی یک نفر نماینده از میان اعضاء هیأت رئیسه به کمیسیون نظارت برای بررسی و نظارت بر روی چگونگی اجرای انتخابات هیأت مدیره اتحادیه ها.

۱۰/تعیین نوع و نرخ کالاهایی که هر صنف می‌تواند برای فروش و عرضه قرار دهد و خدماتی که می‌تواند ارائه کند. پیشنهاد آن برای اتخاذ تصمیم به کمیسیون نظارت و اعلام مصوبه کمیسیون به اتحادیه برای ابلاغ به افراد صنفی با هدف جلوگیری از تداخل میان صنف‌ها

۱۱/ پیشنهاد دادن به کمسیون نظارت در رابطه با  تشکیل اتحادیه جدید یا ادغام اتحادیه‌ها یا تقسیم یک اتحادیه به دو چند اتحادیه

۱۲/همکاری و معاضدت با اتاق اصناف در سایر شهرستان ها و با اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و کشاورزی و اتاق تعاون

سایر وظایف

۱۳/ تنظیم ساعات کار و تعطیلات واحدهای صنفی با توجه بر چگونگی و نوع کار آنان و ارائه برنامه برای تصمیم گیری کمیسیون نظارت. برای ایجاد وحدت رویه بین کمیسیون‌های نظارت شهرستان‌ها، دستور العمل ساعات کار و ایام تعطیلی واحدهای صنفی با پیشنهادی اتاق اصناف ایران و همکاری نیروی انتظامی توسط دبیرخانه هیأت عالی نظارت تهیه می‌شود. این دستورالعمل باید حداکثر ظرف مدت سه‌ماه از لازم الاجرا شدن به تصویب وزارت صنعت، معدن و تجارت برسد.

۱۴/ تصویب بودجه، ترازنامه و صورت‌های مالی اتحادیه‌های تهران پس از رسیدگی به آن‌ها و نظارت بر فعالیت مالی اتحادیه‌ها

۱۵/اجرای برنامه های علمی، آموزشی ، فرهنگی و پژوهشی با هدف ارتقای سطح آگاهی و دانش هیأت مدیره اتحادیه ها با همکاری دستگاه های اجرائی و بخش خصوصی ذی‌ربط و بسیج اصناف کشور در چارچوب مقررات

۱۶/عضویت رؤسای اتاق اصناف تهران در شورای اداری شهرستان‌ها و مرکز استان

۱۷/ تنظیم ترازنامه و صورتهای مالی سالانه و ارائه آن ظرف مدت دو ماه بعد از پایان هر سال مالی به کمسیون نظارت برای رسیدگی و تصویب.

۱۸/ تنظیم بودجه سال بعد و ارائه آن به کمیسیون نظارت برای تصویب و نظارت بر اجرای آن تا اول بهمن هر سال

۱۹/درجه بندی واحدهای صنفی طبق ضوابط و مقرراتی که توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت با کسب نظر از نیروهای انتظامی و اتحادیه‌های ذی ربط . این درجه بندی به تصویب کمیسیون نظارت می‌رسد.

۲۰/ تشکیل واحدهای بازرسی و نظارت با هدف نظارت بر عملکرد  و کلیه‌ی وظایفی که در ضمن قانون اصناف برای اتاق اصناف تهران در نظر گرفته شده است.

وظائف کمیسیون نظارت اتاق اصناف تهران

یکی از بخش‌های مهم و کلیدی در اتاق اصناف بخش نظارت می‌باشد. این بخش دارای دو وظیفه اصلی است:
الف- بازرسی از امور مربوط به اتحادیه‌های تهران برای حصول اطمینان از رعایت ضوابط و مقررات صنفی و در صورت لزوم تهیه ی گزارش

ب_ بازرسی و رسیدگی به اعتراضات و شکایاتی که به اتاق اصناف تهران می‌رسد. همچنین ارائه گزارش در خصوص اقدامات صورت گرفته به اتاق
مسئولین اتاق اصناف تهران نیز موظف هستند در جهت بهبود کیفیت کار بازرسین کلیه ابزار و وسایل مورد نیاز را برای آنان فراهم نمایند.

منابع مالی اتاق اصناف تهران

• ۲۰ درصد وجوه دریافتی از درآمد اتحادیه های تهران
• جریمه های دریافتی از جرائم و تخلفات صنفی موضوع تبصره ۷ ماده ۷۲ قانون صنفی
• وجوه دریافتی در مقابل ارائه خدمات غیر موظف به اشخاص حقیقی و حقوقی

آدرس اتاق اصناف تهران کجاست؟

تهران_ شریعتی _ بعد از سه راه ملک _ پ ۴۵۸تلفن تماس:۰۲۱_۸۵۵۴۳۰۰۰

مهاجرت کاری یکی از روش‌های مرسوم برای علاقه مندان به پیشرفت شغلی و کسب تجارب جدید است. مهاجرت در لغت به معنای قصد سکونت دائمی در کشور دیگری است . هر ساله مهاجرت در سراسر جهان رو به افزایش است. دلایل مختلفی از جمله سیاسی، اقتصادی، تحصیلی و شخصی وجود دارد. مسئله اقتصادی از مهم‌ترین و رایج‌ترین دلایل مهاجرت از گذشته تا به امروز بوده است. افراد زیادی با هدف دستیابی به امکانات بیشتر و رفاه اجتماعی به کشور‌های توسعه یافته مهاجرت می‌کنند. لذا از محبوب‌ترین روش‌های مهاجرت، مهاجرت کاری می‌باشد. در ادامه مقاله مهاجرت کاری و شرایط آن را مطرح خواهیم کرد. برای انجامو امور خود می‌توانید از خدمات وکیل مهاجرت استفاده نمایید.

مهاجرت کاری چیست ؟

در دنیای امروز بسیاری از افراد با هدف دستیابی به شرایط و امکانات اقتصادی و رفاهی بیشتر و ارتقا سطح زندگی خود قصد مهاجرت به کشور‌ها توسعه یافته را دارند. یکی از روش‌های مرسوم و رایج برای مهاجرت کردن دریافت ویزای کاری و به اصطلاح مهاجرت‌کاری است.

مهاجرت‌کاری یا مهاجرت شغلی همان‌طور که از اسمش مشخص است مهاجرت کردن به کشوری دیگر به منظور ارتقاء وضعیت شغلی می‌باشد. افراد متقاضی مهاجرت‌کاری با اخذ ویزای کار اقامت موقت کشور مقصد را دریافت خواهند کرد. پس از گذشت چند سال اقامت در کشور مقصد و همچنین پرداخت کردن مالیات از جانب مهاجر، فرد می‌تواند برای دریافت اقامت دائم اقدام نماید.

افراد مهاجر جهت ورود قانونی به یک کشور نیاز به ویزا خواهند داشت. ویزا در موارد مختلفی و با اهداف متفاوتی صادر می‌گردد. اخذ ویزای کاری به معنی اجازه داشتن دارنده ویزا جهت حضور در کشور مقصد برای کار کردن است. مهاجر برای دریافت ویزای‌کاری کشور مد نظر خود باید مراحل مختلفی را طی کند. مانند سایر انواع مهاجرت، مهاجرت‌کاری نیز شرایط مخصوص به خود را دارد. برخی از شرایط لازم برای مهاجرت کاری بسیار سخت‌گیرانه نیز می‌باشد.

روش‌های مهاجرت کاری چیست ؟

مهاجر متقاضی برای اخذ ویزای کاری باید پیش از مهاجرت شرایط و قوانین مربوط به ویزای کاری را مطالعه کند. شرایط اخذ ویزای کاری بر اساس قوانین کشور مقصد ممکن است متفاوت باشد. بنابراین بهتر است متقاضیان مهاجرت شرایط مربوط به دریافت ویزای کاری کشور مقصد را مطالعه نمایند. اما به طور کلی اغلب کشور‌ها از شرایط یکسانی برای صدور ویزای کاری برخوردارند. در اکثر کشورها متقاضی می‌تواند با سه روش اقدام به اخذ ویزای‌کاری نماید. این سه روش عبارت‌اند از اسکیل ورکر (Skilled Worker)، جاب سیکر (Job Seeker) و جاب آفر (Job Offer). برای آشنایی با سایر انواع مهاجرت کلیک کنید.

اسکیل ورکر (Skilled Worker)

یکی از روش‌های رایج برای مهاجرت‌کاری که اتفاقاً افراد زیادی را نیز به خود جذب می‌کند، اسکیل ورکر (Skilled Worker) است. در این روش اسکیل ورکر از یک سیستم امتیازبندی استفاده می‌شود. این سیستم امتیازبندی زیر نظر کارفرمایان و دولت برگزار می‌گردد. بر اساس این روش جایگاه‌های خالی در شغل‌های مختلف در استان‌ها و شهرهای کشور مقصد با توضیح ویژگی‌های شغل و مهارت‌های مورد نیاز برای شغل معرفی می‌گردد.

سپس با بررسی مهارت‌ها و ویژگی‌های متقاضیان این جایگاه‌ شغلی، آن کسی که امتیاز بیش‌تری دریافت کند، پذیرش می‌گردد. که این افراد در ادامه قادر به دریافت ویزای کاری کشور مقصد خواهند شد. از آن جا که در روش اسکیل ورکر تک تک شرایط متقاضی مورد بررسی قرار می‌گیرد و امتیازبندی می‌شود. بنابراین هرچه قدر متقاضی شرایط بهتری داشته باشد، برای دریافت ویزای کاری شانس بیش‌تری دارد.

جاب سیکر (Job Seeker)

از روش‌های دیگر برای مهاجرت کاری روش جاب سیکر (Job Seeker) است. جاب سیکر نوعی ویزای کاری است که متقاضیان مهاجرت کاری اعطا می‌گردد. در این روش متقاضی ویزای جاب سیکر را دریافت می‌نماید. با داشتن این ویزا اجازه دارد به مدت 6 ماه در کشور مقصد اقامت نماید. البته لازم به ذکر است تمامی هزینه‌های سفر و اقامت در این مدت ماه به عهده متقاضی مهاجرت می‌باشد. متقاضی در این مدت باید شغل مناسب خود را بیابد. در صورتی که فرد شغل مناسب خود را یافت، می‌تواند با کارفرمای خارجی خود قرارداد ببندد. به این ترتیب ویزای خود را به ویزای کاری تغییر دهد. اما در حالتی که فرد نتواند در مهلت 6 ماهه خود شغل مناسبی بیابد ناچار به بازگشت به کشور مبدا است. نکته مهم این است که ویزای جاب سیکر به هیچ عنوان قابل تمدید نمی‌باشد.

جاب آفر (Job Offer)

از دیگر روش‌های مهمی که در اغلب کشورها برای مهاجرت کاری استفاده می‌گردد؛ روش جاب آفر (Job Offer) است. این روش بهترین و مطمئن‌ترین روش جهت مهاجرت کاری به حساب می‌آید. بر اساس این روش متقاضی مهاجرت کاری می‌تواند رزومه کاری خود را در اختیار کارفرمای خارجی بگذارد. در صورتی که متقاضی رزومه و مهارت کافی داشته باشد و این موضوع مورد تایید کارفرما قرار گیرد می‌تواند ویزای جاب آفر دریافت کند. به وسیله این ویزا نیز می‌توان ویزای کاری کشور مقصد را دریافت نمود.

سؤالات متداول

مهاجرت کاری چیست ؟

مهاجرت کاری یا مهاجرت شغلی همان‌طور که از اسمش مشخص است مهاجرت کردن به کشوری دیگر به منظور ارتقاء وضعیت شغلی و بهبود رفاه و وضعیت زندگی می‌باشد.

روش‌های مهاجرت کاری چگونه است ؟

شرایط اخذ ویزای کاری بر اساس قوانین کشور مقصد ممکن است متفاوت باشد. اما در اکثر کشورها متقاضی می‌تواند با سه روش اقدام به اخذ ویزای کاری نماید. این سه روش عبارت‌اند از اسکیل ورکر (Skilled Worker)، جاب سیکر (Job Seeker) و جاب آفر ((Job Offer.

آشنای با انواع مهاجرت و راه‌‌های خروج از کشور به شما کمک می‌کند تا بتوانید روشی مناسبی با توجه به شرایط‌تان انتخاب کنید. مهاجرت کردن در تمام جهان رشد عجیبی داشته است. طبق آمار سال 2015 تقریباً 244میلیون نفر در سراسر دنیا اقدام به مهاجرت کرده‌اند. آدم‌ها به دلایل مختلفی نظیر دلایل سیاسی، اقتصادی، دینی و شخصی اقدام به مهاجرت می‌کنند. از مهم‌ترین دلایل مهاجرت در گذشته تابه حال می‌توان به دلایل اقتصادی اشاره کرد. البته امروزه دلایل تازه‌ای برای مهاجرت پدیدار شده است. یکی از عامل مهم و تاثیر گذار مهاجرت در دنیای امروز دستیابی به فرصت‌های تحصیلی بهتر است. با توجه به این دلایل مختلف، مهاجرت نیز انواع مختلفی دارد. برای تسریع و تسهیل در روند مهاجرت می‌توانید از خدمات وکیل مهاجرت استفاده نمایید.

انواع روش‌های مهاجرت چیست ؟

مهاجرت کردن دلایل مختلفی دارد. افراد به دلایل سیاسی، اقتصادی، تحصیلی و… مهاجرت می‌کنند. در گذشته بیشتر افراد به دلایل اقتصادی مهاجرت می‌کردند. اما امروزه علاوه بر دلیل اقتصادی افراد زیادی نیز به جهت دستیابی به فرصت‌ها تحصیلی مهاجرت می‌کنند. به همین ترتیب با توجه به وجود دلایل متنوع مهاجرت کردن، روش‌های مهاجرت کردن نیز به انواع مختلفی تقسیم می‌‌شود. از انواع مهاجرت می‌توان به مهاجرت تحصیلی مهاجرت شغلی، پناهندگی اشاره کرد. البته مهاجرت انواع دیگری نیز دارد. در ادامه به معرفی این 4 نوع از انواع مهاجرت می‌پردازیم.

مهاجرت تحصیلی

مهاجرت تحصیلی به نوعی از مهاجرت گفته می‌شود که یک فرد حداقل به مدت 12 ماه در کشور دیگری مشغول به تحصیل باشد. در کشور ما ایران این نوع از مهاجرت بسیار مرسوم است. افراد زیادی در ایران وجود دارند که به قصد ادامه تحصیل اقدام به دریافت ویزای دانشجویی می‌نمایند. کشور‌های توسعه یافته با هدف جذب استعداد سالانه عده زیادی از دانشجویان را از سراسر دنیا با اعطای کمک هزینه بورسیه می‌کنند.

از طرفی در بسیاری از کشور‌ها شهریه دانشجویان بین‌الملل و بورسیه نشده بیشتر از دانشجویان همان کشور است. لذا این دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی با جذب دانشجویان بین‌الملل بخش زیادی از درآمد سالانه خود را تامین می‌کنند. گاهی دانشجویان علاوه بر انگیزه‌ی کسب علم انگیزه دریافت اقامت دائم در کشور مقصد را نیز دارند. بنابراین در موارد بسیاری مشاهده می‌شود که دانشجویان بین‌الملل علاوه بر تحصیل درخواست اقامت دائم در کشور مقصد را ارائه می‌دهند و برای همیشه در آن  کشور زندگی می‌کنند.

انواع مهاجرت کاری

مهاجرت کاری از دیگر انواع رایج مهاجرت است که با انگیزه‌های اقتصادی صورت می‌گیرد. افراد معمولاً برای دستیابی به فرصت‌های شغلی یا درآمدی بهتر به یک کشور دیگر مهاجرت می‌نمایند. این نوع از مهاجرت معمولاً در شرایطی اتفاق می‌افتد که مهاجر امکانات کافی برای زندگی در کشور خود نداشته باشد. بنابراین افراد ترجیح می‌دهند برای ارتقا سطح زندگی خود به کشوری دیگر که موقعیت‌ شغلی بهتری دارد مهاجرت نمایند. بر اساس گزارش سازمان همکاری‌ها و توسعه اقتصادی، طی ده سال اخیر به دلیل مهاجرت‌های شغلی به آمریکا و اروپا نیروی کار با افزایش 47 تا 70 درصدی روبه‌رو شده است. مهاجرت کاری از بهترین راه‌های دریافت اقامت دائم در کشور مقصد است.

پناهندگی

پناهنده کسی است که به اجبار از کشور خود خارج شده و همچنین دیگر امکان بازگشت به کشور خود را نخواهد داشت. اجبار خروج از کشور ممکن است به علت ترس و یا شرایط سخت زندگی‌ مهاجر در کشور خود باشد. پناهندگی فرآیندی غیرقانونی محسوب می‌شود لذا پناهندگان بعد از ورود به کشور مقصد ابتدا باید دوره‌های آموزشی و مهارتی را بگذرانند تا عنوان پناهنده یا به اصطلاح انگلیسی Refugee را دریافت نمایند. بر اساس قانون سازمان ملل متحد همه‌ی کشور‌ها موظف‌اند که حقوق پناه‌جویان را رعایت نمایند. این حقوق شامل حق بازگشت به خانه، حق سفر، حق اتحاد با خانواده، حق عدم استرداد، تامین امنیت و سلامتی آن‌ها می‌شود.

انواع مهاجرت با سرمایه‌گذاری

دریافت اقامت با سرمایه‌گذاری یا شهروندی اقتصادی یکی دیگر از انواع مهاجرت است. در این نوع از مهاجرت متقاضی مبلغ قابل توجهی را در کشور مورد نظر خود برای مهاجرت، سرمایه‌گذاری می‌نماید. لازم به ذکر است در این روش بیشتر از آن که سرمایه‌گذاری صرف اهمیت داشته باشد داشتن سهم اقتصادی مهم است. یعنی متقاضیان مهاجرت به روش سرمایه‌گذاری باید در عرصه رشد و توسعه اقتصادی کشور مقصد فعالیت نمایند. امروزه بسیاری از کشور‌ها از روش مهاجرت با سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. هدف این کشور‌ها فقط جذب سرمایه نیست، بلکه معمولاً به افرادی اجازه شهروندی می‌دهند که در ابعاد دیگری نظیر اجتماعی و فرهنگی هم توانایی تأثیرگذاری داشته باشند.

سؤالات متداول

وکیل مهاجرت در واقع همان وکیل دارای پروانه است که طبق قانون می‌تواند در دعاوی و پرونده های مربوط به مهاجرت نیز فعالیت داشته باشد. اما برخی از وکلا به صورت تخصصی در زمینه مهاجرت فعالیت می‌نمایند. طبیعی است که این وکلا تجربه بیشتری در رشته مورد نظر خود به دست می‌آورند و در آن خبره می‌گردند. با توجه به این که مهاجرت به مقاصد و روش های مختلف انجام می‌شود، یکی از اولین اقداماتی که برای خروج از کشور باید انجام دهید، انتخاب راه مناسب است. به همین منظور وکلای مهاجرت برای آسان‌تر شدن و کم هزینه تر شدن روند مهاجرت شما خدمات ارائه می‌دهند.

وکیل مهاجرت کیست ؟

یک وکیل بعد از دریافت پروانه وکالت می‌توانند در تمامی دعاوی حقوقی و کیفری وکالت نماید. اما گاهی برخی از وکلا تنها در حوزه خاصی فعالیت می‌کنند. این اقدام موجب می‌شود تا وکیل در آن حوزه خبره و ماهر شود. علاوه دعاوی خانوادگی، کیفری، مالی و.. یکی از حوزه‌های فعالیتی وکلا، وکالت در حوزه مهاجرت است.

هر کشوری بر اساس قواعد و مقررات مخصوص به خود اقدام به پذیرش اتباع از سایر کشور‌ها می‌نماید. بنابراین افراد برای مهاجرت کردن یا مسافرت به خارج از کشور نیازمند رعایت قوانین کشور مقصد هستند. قوانین داخلی کشور‌ها برای پذیرش خارجی‌های مسافر یا مهاجر در غالب رشته‌ای با عنوان حقوق بین‌الملل خصوصی مطرح می‌گردد.

با این اوصاف کسانی که قصد مهاجرت به کشور دیگری را دارند باید حتماً قوانین و مقررات خاص آن کشور را مربوط به مهاجران و اتباع خارجی مطالعه کنند. مثلاً تحقیق کنند که کشور مقصد در چه شرایطی به تبعه دیگر کشور‌ها اقامت یا تابعیت اعطا می‌کند. به عنوان مثال یکی از شرایط اخذ تابعیت کشور ایران 5 سال سکونت در ایران است.

داشتن یک وکیل‌مهاجرت ماهر که با قواعد حقوقی کشور مقصد مهاجر آشنایی داشته باشد امرمهاجرت را بسیار آسان می‌کند. درست است که اشخاص بدون داشتن وکیل‌مهاجرت می‌توانند به نحوی امور مربوط به مهاجرت را انجام بدهند. اما انجام مراحل قانونی جهت مهاجرت کردن و دریافت ویزا و اقامت آن‌گونه که تصور می‌شود کار آسانی نیست و نیازمند آشنایی دقیق و کافی با قوانین کشور مقصد می‌باشد.

وظایف وکیل مهاجرت چیست؟

اگر مهاجر بخواهد امور مربوط به مهاجرت را خود انجام دهد می‌تواند از مشاوره‌های وکیل‌مهاجرت استفاده نماید. در این شرایط وکیل وظیفه راهنمایی مهاجر را دارد و مهاجر باید تمام مراحل اداری و اقدامات را شخصاً انجام دهد. اما مهاجر با وکالت دادن به یک وکیل‌مهاجرت نیازی نیست که برای انجام مراحل به صورت شخصی عمل کند. بلکه وکیل‌مهاجرت وظیفه خواهد داشت تمام اقدامات و پروسه‌های مربوط به مهاجرت و پذیرش را از طرف موکل خود انجام دهد. وکیل‌مهاجرت طبق قرارداد وکالت در قبال موکل خود وظایف زیر را به عهده دارد:

• وکیل‌مهاجرت باید یک قرارداد شفاف با متقاضی مهاجرت منعقد سازد. که طی این قرارداد تمامی اقداماتی که وکیل می‌خواهد به وکالت از مهاجر انجام دهد ذکر گردد.
• لازم است که وکیل‌مهاجرت در زمان امضای قرارداد وکالت مهاجرتی مفاد قرارداد را به صورت دقیق به اطلاع مهاجر برساند. متقاضی مهاجرت نیز باید قرارداد را کامل مطالعه نماید. چرا که باید از این که اقدامات و شرایط درج شده در قرارداد مد نظر مهاجر می‌باشد یا خیر یقین حاصل گردد.
• همچنین وکیل‌مهاجرت باید تمام امور حقوقی، اداری و تشریفاتی برای دریافت پذیرش مهاجرت از کشور مقصد را انجام دهد. به عبارتی در هیچ مرحله‌ای نیاز به انجام کاری به صورت مستقیم توسط موکل نباشد.
• محدوده وظیفه وکیل‌مهاجرت در چهارچوب قرارداد وکالت منعقد شده است. لذا وکیل مهاجرت اجازه ندارد خارج از چهارچوب قرارداد عمل نماید و نباید از موکل هزینه اضافه‌تری از هزینه‌های لازم برای انجام امور مهاجرت دریافت نماید.
• تمامی اقدامات انجام شده از جانب وکیل باید به اطلاع موکل رسانده شود و در تمام تصمیم گیری‌ها وکیل باید طبق مصلحت موکل عمل نماید. در صورت تخلف وکیل در این زمینه موکل می‌تواند از وی شکایت نماید.

هزینه وکیل مهاجرت چگونه تعیین می‌شود ؟

بهتر است پیش از این که اقدام به انتخاب وکیل مهاجرت نمایید ابتدا از نتایج پرونده‌های قبلی وی مطلع شوید تا از مهارت و تخصص وکیل اطمینان حاصل کنید. هزینه‌های وکالت معمولاً بر اساس تعرفه حق‌الوکاله وکیل دادگستری تعیین می‌شود.  اما طبیعتاً هزینه‌های وکیل مهاجرت در بین وکلا و کارشناسان مهاجرت و… تفاوت‌هایی دارد. با توجه به تخصص هر یک از آن‌ها هزینه پذیرش وکالت متفاوت خواهد بود. همچنین زمانی که انجام تمامی امور بر عهده وکیل است هزینه‌ بیشتر از زمانی است که متقاضی مهاجرت  انجام تمام امور را به وکیل مهاجرت نمی‌سپارد و یا صرفاً از مشاوره وکیل استفاده می‌نماید.

سؤالات متداول

قبل از آنکه اتحادیه کشوری صنف آسانسور در تهران را معرفی کنیم، بهتر است با ماهیت اتحادیه‌ها کمی آشنایی پیدا کنید. هر اتحادیه‌ای یک شخص حقوقی مستقل است که از یک یا چند صنف که در یک راستا فعالیت مشابه دارند تشکیل می‌گردد. هر صنفی در هر استانی اتحادیه مخصوص خود را دارد، اما در خصوص صنف فروشندگان، تعمیرکاران و تولید قطعات آسانسور و پله برقی یا اشخاصی که خدمات در این راستا ارائه می‌دهند، تنها یک اتحادیه کشوری وجود دارد. در برخی شهرستان‌ها نیز انجمن‌هایی برای این صنف شکل گرفته است. برای آشنایی با نحوه عملکرد اتحادیه کشوری صنف آسانسور و پله برقی در ادامه با ما همراه باشید. برای آشنایی با شرایط دریافت جواز کسب کلیک کنید.

اعضای اتحادیه کشوری صنف آسانسور پله برقی و خدمات وابسته

هر شخصی که در صنف آسانسور پله برقی و خدمات مربوطه فعالیت دارد و دارای پروانه کسب است، عضو اتحادیه محسوب می‌گردد.

این اتحادیه توسط هیات مدیره منتخب از میان اعضا اداره می‌گردد. هیأت مدیره دارای ۷ نفر عضو اصلی و ۳ نفر عضو علی البدل است.

مدت زمان خدمت و مسؤولیت‌ هیأت مدیره از تاریخ انتخاب، چهارسال تمام خواهد بود.

انتخاب این هیأت با رای مخفی و مستقیم اعضای اتحادیه صورت می‌گیرد همچنین انتخاب مجدد افراد به عنوان عضو هیأت مدیره برای دفعات بعد بلامانع است.

مقام انتخابات باید توسط کمیسیون نظارت شش ماه قبل از پایان هردوره فراهم گردد.

این انتخابات در دوره اول با حداقل یک سوم اعضا و در صورت وجود دوره دوم با حضور حداقل یک چهارم اعضا رسمیت می‌یابد. در صورتی که انتخاب دور دوم برگزار نشود، تا انتخاب هیأت مدیره جدید، کمیسیون نظارت مکلف است هیأت سرپرستی از بین اعضای صنف که توسط مجمع امور صنفی معرفی می‌شوند تشکیل دهد. این افراد برای اداره امور به طور موقتی انتخاب می‌شوند.

همچنین گاهی ممکن است به دلیل عواملی مانند بیماری، حجر، محرومیت از حقوق اجتماعی، فوت، عزل یا استعفا از تعداد اعضای هیأت مدیره کسر شود و جایگزینی اعضای علی البدل هم باعث رسیدن به نصاب قانونی نشود. در این صورت کمیسیون نظارت باید ظرف مدت شش ماه اقدام به برگزاری انتخابات نماید.

ساختار هیأت مدیره اتحادیه

هیات مدیره اتحادیه صنف آسانسور از ۷ عضو اصلی و ۳ عضو علی البدل تشکیل می‌گردد. از میان اعضا یک نفر رئیس، یک نفر نائب رئیس، یک نفر بازرس، یک نفر خزانه دار و یک نفر به عنوان دبیر انتخاب می‌شود.

رئیس هیأت مدیره وظیفه دعوت از اعضا، اداره جلسات و ابلاغ مصوبات را دارد. رئیس هیات مدیره بالاترین مقام اجرائی اتحادیه محسوب می‌گردد که در غیاب او نائب رئیس وظائف او را انجام می‌دهد. جهت شرکت در انتخابات می‌توانید از طریق سامانه ایرانیان اصناف اقدام کنید.

وظائف و اختیارات اتحادیه آسانسور پله برقی و خدمات وابسته

این اتحادیه وظائف زیر را بر عهده دارد :

۱/ انجام دستورات و ابلاغات صورت گرفته از سوی اتاق اصناف طبق قوانین و مقررات

۲/ پرداخت پانزده درصد از درآمدهای ناخالص به اتاق اصناف به عنوان حق عضویت برای تامین هزینه های عمومی

۳/تنظیم بودجه سال بعد اتحادیه؛ این برنامه بودجه باید حداکثر تا اول بهمن هر سال برای رسیدگی و تصویب به اتاق اصناف تحویل داده شود.

۴/تنظیم ترازنامه سالانه تا پایان خرداد ماه سال بعد و تحویل آن به اتاق اصناف.

۵/ایجاد تسهیلات مورد نیاز آموزش عمومی، حرفه‌ای و هنری هر فرد صنفی، مستقلا یا با کمک سازمان‌های دولتی و خصوصی. همچنین همکاری های لازم با وزارت کار و امور اجتماعی برای تامین سرمایه طبق مقررات

۶/ایجاد ضوابط لازمه در خصوص صدور پروانه صنفی و انواع پروانه‌های صنف آسانسور پله برقی و خدمات وابسته و تغییرات لازم در هریک و تحویل به اتاق اصناف به منظور رسیدگی و تصويب ( جهت دریافت جواز کسب آسانسور کلیک کنید)

۷/ تدوین آئین نامه‌های مالی، استخدامی ، اداری ، آموزشی، تشکیلاتی و سایر مقررات اختصاصی

۸/ نظارت بر اجرای صحیح تصمیماتی که اتاق اصناف در خصوص ساعات کار و تعطیلات

۹/تشکیل یک کمیسیون حل اختلاف برای رسیدگی به اختلافات افراد صنفی آسانسور پله برقی و خدمات وابسته

۱۰/اظهار نظر درباره محدوده صنفی برای متقاضیان پروانه های جدید.

۱۱/ تشکیل کمیسیون فنی برای رسیدگی به شکایات مشتریان و نظارت بر حسن انجام کار و رعايت مقررات واصول

۱۲/ معرفی یک نفر از میان اعضا به عنوان نماینده اتحادیه کشوری آسانسور پله برقی و خدمات وابسته  در اتاق اصناف

جهت تمدید پروانه کسب کلیک کنید.

منبع درآمد اتحادیه چیست؟

هر اتحادیه‌ای هزینه‌هایی دارد که برای پرداخت این هزینه‌ها نیاز به یک یا چند منبع درآمد است. اتحادیه کشوری آسانسور پله برقی و خدمات وابسته درآمد خود را از طرق زیر تامین مینماید:

۱/ حق عضویت پرداخت شده چه از سوی اعضای جدید که باید حق ورودی هم بپردازند و چه از سوی اعضای قدیمی که فقط عضویت خود را تمدید می‌کنند.

۲/ دریافتی از طریق خدمات ارائه شده اعم از خدمات آموزشی، اداری، فنی و انتشاراتی

۳/ کمک‌های اتاق اصناف به این اتحادیه که با تایید و نظارت کمیسیون‌ صورت می‌گیرد

۴/ هدایای اهدائی و اعانات

۵ / وجوه حاصل از چاپ و فروش نشریات، کتب و جزوات

آدرس و شماره تماس اتحادیه کشوری آسانسور پله برقی و خدمات وابسته

ستارخان، روبروی خیابان پاتریس لومومبا، پلاک ۱۶۸، طبقه ۳، واحد ۶

کدپستی:۱۴۵۷۶۵۵۵۴۳

تلفن های تماس:  ۶۶۵۲۰۳۰۸ و ۶۶۵۲۰۳۰۱

شماره های فضای مجازی: ۰۹۹۲۸۵۱۵۲۷۱ و ۰۹۹۳۱۱۰۰۹۰۴

مرجع صادر کننده جواز کسب تعمیرات وسایل گاز سوز در هر شهر متفاوت است. استفاده عموم مردم از وسایل گازسوز مانند بخاری، اجاق گاز و … سبب شده است تا کار تعمیر این وسایل نیزمتقاضیان زیادی پیدا کند. بازار این کار در فصل سرما و زمستان به جهت استفاده بیشتر از وسایل گازسوز رونق پیدا می‌کند. اشخاص برای ورود در این زمینه باید مانند هر حرفه و کسب و کار دیگری مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمایند. در این مطلب به بررسی چگونگی کسب جواز تعمیرات وسائل گاز سوز در تهران می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

چه کسانی باید جواز تعمیرات وسایل گاز سوز بگیرند؟

اشخاصی که در زمینه های زیر فعالیت می‌کنند باید جواز خود را از اتحادیه صنف تولیدکنندگان و تعمیرکاران سماور، چراغ و لوازم گازسوز  دریافت نمایند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

• چراغ والر ساز
• سازندگان چراغ گردسوز و روشنایی
• سماور سازان
• سازندگان اجاق گاز و پلوپز
• چراغ ساز آهنی
• سازندگان بخاری تسمه ای طرح اعلاالدین
• سازندگان قطعات سماور و چراغ خوارکپزی
• فروشندگان قطعات و لوازم یدکی وسایل گازسوز و روشنایی
• سازندگان کتری ، قوری ، پارچ استیل و برنجی
• خمکار و چرخکار سماور و چراغ
• سازندگان چراغ تکی سماور
• فروشندگان سماور و چراغ
• خمکار و چرخکار سماور و چراغ
• سازندگان سرویس غذاخوری و چایخوری
• فروشندگان قطعات سماور و چراغ

مدارک لازم برای جواز تعمیرات وسایل گاز سوز

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) عکس سه در چهار متقاضی

۳) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

۴) گواهی عدم سوپیشینه

۵) فیش واریزی مبلغ عضویت در صنف

۶) مدرک قبولی در آزمون مربوط به اتحادیه

جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

مراحل گرفتن مجوز تعمیرات وسایل گاز سوز

برای گرفتن جواز تعمیرات وسایل گاز سوزباید مراحل زیر را طی نماید:

۱/ ارسال درخواست جواز تعمیرات وسائل گاز سوز از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. این درخواست می‌تواند به صورت کتبی به اتحادیه ارسال گردد. هر شخصی که حضوری به اتحادیه مراجعه می‌کند درخواستش باید از سوی مسئولین مورد بررسی قرار گیرد. الزامی به ارائه اینترنتی درخواست نیست. برای ورود به سامانه ایرانیان اصناف کلیک کنید.

۲/ شرکت در کلاس‌های مربوط به کسب و کار و تجارت که در حال حاضر این کلاس‌ها در تهران و برخی شهرستان‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شود. بعد از گذراندن دوره کلاس های آموزشی، شخص متقاضی باید در آزمون اتحادیه شرکت و نمره قبولی کسب نماید. اگر نتواند در آزمون قبول شود امکان‌کسب جواز وجود ندارد.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییده پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند. جواز کسب هر تعمیرگاه  وسایل گاز سوز برای یکسال صادر می‌شود در مراحل بعدی این جواز برای پنج سال یا ده سال تمدید می‌شود.

شرایط کسب پروانه تعمیرات وسایل گازسوز

الف: شرایط عمومی

شخصی که قصد دارد تا در عرصه نانوایی فعالیت کند باید شرایط قانونی لازمه را دارا باشد. این شرایط به شرح زیر هستند:

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی زیرا شخصی که سابقه کیفری دارد نمی‌تواند جواز نانوایی دریافت کند.

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

دارا بودن حداقل مساحت 12 متر مربع

داشتن صلاحیت فنی از راجع مربوط

دارا بودن لوازم کار طبق عرف اتحادیه

هزینه های دریافت پروانه تعمیرات وسایل گاز سوز

برای دریافت مجوز باید مبالغ زیر پرداخت شود :

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریال

حق عضویت سالیانه اتحادیه 2.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن پروانه‌کسب تعمیرات‌وسائل گاز سوز چه قدر زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب تعمیرگاه وسایل گازسوز در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف اتحادیه تولید کنندگان و تعمیرکاران سماور، چراغ و لوازم گازسوز موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست.

می‌دانیم که برای هر عملی مزد و پاداشی در نظر گرفته می‌شود و هر کس کاری را در برابر دستمزد انجام می‌دهد مگر آنکه بنا به دلایلی (از روی صمیمیت نوع دوستی و…) بخواهد آن کار را مجانی یا به قصد تبرع‌ (برای رضای خدا کار کردن) انجام دهد که در این صورت انتظار دستمزد و حق العمل ندارد. در زندگی خانوادگی نیز حقوقی به زوجین در مقابل وظایف ایشان تعلق می‌گیرد. حال می‌خواهیم بدانیم اجرت المثل چیست؟ در چه صورت به زن تعلق می‌گیرد و محاسبه آن به چه صورت است؟

 ا‌جرت المثل چیست ؟

اجرت که به معنای پاداش و دستمزد است. اما اجرت المثل که یک اصطلاح فقهی است عبارت است از دستمزد و حق العملِ کاری که از قبل مبلغ آن مشخص نشده باشد. این موضوع در ماده ۳۳۶ قانون مدنی این گونه آمده است: اگر کسی به دستور دیگری (درخواست دیگری) عملی را انجام دهد که در عرف برای آن حق‌الزحمه‌ای وجود دارد و پرداخت می‌شود فرد واجد دریافت اجرت المثل خواهد بود. البته به شرط آنکه کار را برای رضای خدا انجام نداده باشد.

اجرت المثل زن در ایام زوجیت

در صورتی که زن کارهایی را مانند نگهداری از خانه، پختن غذا، نظافت خانه و… انجام دهد که شرعا جزو وظایف اصلی او نیست (کارهایی که از آن‌ها به عنوان تمکین یاد می‌کنیم ) و چنانچه زن این اعمال را به دستور و درخواست شوهر و بدون قصد تبرع (رضایت خداوند) انجام دهد استحقاق دریافت حق الزحمه‌ای که در این بحث ا‌جرت المثل نام می‌گیرد را دارد.

متفاوت بودن میزان اجرت المثل زن

باید در نظر بگیریم که مقدار تعیین شده از سوی دادگاه برای اجرت‌المثل افراد مختلف یکسان نیست و در شرایط مختلف مقدار متنوعی دارد. از جمله مواردی که باعث کم یا زیاد شدن میزان اجرت‌المثل می‌شود می‌توان به میزان کار انجام شده، سطح تحصیلات، عرف محل زندگی و موارد دیگر اشاره کرد. تحصیلات بالا موردی است که سبب افزایش ا‌جرت المثل می‌گردد. همچنین شاغل بودن یا نبودن زوجه یکی از مواردی است که باعث تغییر در اجرت المثل او می‌شود زیرا میزان فعالیت او در منزل کم‌تر از زن خانه‌دار بوده است.

چه زمانی اجر ت المثل به زوجه تعلق نمی‌گیرد ؟

اجرت المثل هر زمانی که زن بخواهد (مطابق قانون جدید) به او اختصاص می‌یابد چه در حین زندگی مشترک چه زمانی که درخواست طلاق فقط از سوی زوج داده شده باشد و یا طلاق با قبول طرفین به صورت توافقی انجام گیرد و حتی وقتی که طلاق به درخواست زن صورت گیرد اجرت المثل به وی پرداخت می‌شود. علاوه بر آن در مواردی چون قانون می‌خواهد از زن حمایت کند مبلغی را به عنوان نحله (هدیه) برای او در نظر می‌گیرد.

نحوه درخواست اجرت المثل و محاسبه آن در دادگاه

زوجه (زن) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند در هر زمان دریافت اجرت المثل را از دادگاه درخواست کند. در این هنگام زن باید بتواند ثابت کند که انجام این اعمال خارج از وظایف اصلی و شرعی او و به درخواست شوهرش بوده است و بصورت تبرعی صورت نگرفته است. در اینجا مرد می‌تواند در صورت کذب بودن ادعای زن دلایل خود را در رد این ادعا مطرح کند. در صورت پذیرفته نشدن دلایل زوج (مرد) اصل بر تبرعی نبودن اعمال زوجه است و تنها شهادت زن کفایت می‌کند و مورد قبول واقع می‌شود. برای تعلق اجرت المثل طلاق نباید به دلیل سوء رفتار زن باشد.

پس از درخواست زوجه یک کارشناس رسمی دادگستری به دستور و حکم قاضی مراحل محاسبه میزان اجرت‌المثل زوجه را پیگیری و مبلغ اجرت المثل برای هر سال زندگی مشترک را محاسبه می‌کند که این مبلغ باید به تعداد سال‌های زندگی مشترک زوجین به زن پرداخت شود. زن می‌تواند به تعداد کل سال‌های زندگی با شوهرش این مبلغ را دریافت کند یا با رضایت خود او به مقدار نصف آن ایام و هر تعداد که او بخواهد اجرت المثل بگیرد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص اجرت المثل زوجه، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون ا‌جرت المثل زوجه پاسخ دهند.

آیا می‌دانید ازدواج به چند دسته تقسیم می‌شود؟ هر کدام چه آثاری دارند؟ تفاوتشان چیست؟ ازدواج یا همان پیوند زناشویی، پیوندی است که طی احکام یا رسوم خاص بین زن و مرد برقرار می‌شود تا به تشکیل خانواده منجر گردد. در برخی از کشورهای جهان، ازدواج همجنسگرایان نیز وجود دارد. ما در این مقاله به بررسی انواع ازدواج (عقد نکاح) و تفاوت‌های آن‌ها با یکدیگر می‌پردازیم. برای کسب اطلاعات دقیق در مورد ثبت ازدواج و مدارک لازم برای ثبت ازدواج کلیک کنید.

ازدواج

ازدواج عقدی است که تابع قواعد عمومی قراردادهاست. تقریبا بیشتر آثار آن به واسطه اراده طرفین نیست و تحمیلی است. در واقع ازدواج ماهیتا قرارداد است ولی قراردادی است که بسیاری از بایدها و نبایدهایش غیرقابل دسترس افراد است یعنی دخالت و عوض کردن این قواعد از اختیار زن و شوهر خارج است.

دو نکته مهمی که لازم است بدانید این است که: اولا ما آزادی در ازدواج و انتخاب همسر داریم ولی در آثار و شرایط آن آزادی نداریم. یعنی نمی‌توانیم شرایط و آثار ازدواج را خودمان به وجود آورده یا انتخاب کنیم. دوما اکثر مقررات مربوط به خانواده آمره است یعنی قواعد و مقرراتی هستند که نمی‌توان بر خلاف آن عمل یا توافق کرد.

البته انعقاد شروط ضمن عقد راهی برای تضمین و تامین حقوق زن در ازدواج است.

انواع ازدواج

ازدواج یا عقد نکاح در حقوق ما دو نوع دارد: دائم و موقت.

ازدواج دائم عقدی بدون مدت است ولی ازدواج موقت قرارداد ازدواجی است که برای مدت معینی واقع شده و بعد از آن زوجین خود به خود مجرد می‌شوند.

تفاوت نکاح موقت و ازدواج دائم

نکاح موقت و نکاح دائم همانطور که در بالا تعریفشان کردیم با هم تفاوت دارند:

1. تعیین مدت

در ازدواج موقت حتما باید مدت تعیین شود ولی ازدواج دائم دائمی است و مدتی برای آن تعیین نمی‌شود.

2. تعیین مهر

اگر در نکاح دائم مهر معین نشود به خودی خود زن مستحق دریافت آن خواهد بود که بر اساس عرف به آن مهرالمثل می‌گویند. ولی در نکاح موقت مهر جزو ارکان اصلی آن است و اگر در ازدواج موقت درباره آن حرف زده نشود و تعیین نگردد یا شرط به عدم تعیین و وجود آن کنند ازدواج موقت باطل است.

3. تکلیف زوج به پرداخت نفقه

در نکاح دائم نفقه جزو ضروریات است و در هر صورت مرد باید به زن نفقه دهد ولی در ازدواج موقت زن اصولا نفقه ندارد مگر اینکه خلاف آن شرط شود یا عقد بر مبنای آن واقع شده باشد. یعنی زن صیغه مردی شده باشد به شرط این که هزینه زندگی‌اش را بدهد.

نکته: این که نفقه در ازدواج موقت نیست یک قاعده آمره نیست و قاعده‌ای تکمیلی است و خلاف آن قابل تحقق است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نفقه زن کلیک کنید.

4. نحوه خاتمه و انحلال ازدواج

در نکاح دائم ازدواج طرفین با طلاق خاتمه پیدا می‌کند و طلاق به دست زوج است و تشریفات خاصی هم برای طلاق وجود دارد مثل حضور دو شاهد مرد. ولی در ازدواج موقت خاتمه و انحلال از طریق بذل مدت است و نیاز به تشریفاتی هم ندارد.

نکته: بذل مدت به معنای منحل شدن حقوق مالی زوجه نیست.

5. عده زوجه | انواع ازدواج

عده زمان شرعی انتظار زن پس از طلاق یا وفات شوهر برای ازدواج مجدد است. پس از پایان عقد نکاح، در ازدواج دائم زن برای طلاق یا فسخ نکاح خود، سه طهر (حدود سه ماه) و در ازدواج موقت دو طهر (حدود 45 روز) باید عده نگه دارد.

6. ارث | انواع ازدواج

در نکاح دائم قطعا زوجین از هم ارث می‌برند و این یک قاعده آمره است. البته بعد از انحلال ازدواج دیگر از هم ارث نمی‌برند ولی در نکاح موقت زوجین تحت هیچ شرایطی از یکدیگر ارث نمی‌برند. در اینجا بر خلاف شرط نفقه شرط به ارث باطل است. چراکه قواعد ارث آمره است و افراد نمی‌توانند خلاف آن شرط نمایند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص انواع ازدواج، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون انواع ازدواج پاسخ دهند.

مرجع صادر کننده جواز کسب تولید آجر در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه تولید انواع آجر باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد صنفی خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید جواز کسب تولید آجر را گرفت، می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

جواز کسب تولید آجر را باید از کجا دریافت کرد؟

داشتن جواز برای شروع هر نوع خدمات و تعمیرات ضروری و لازم است. این جواز در تهران از سوی اتحادیه فخاران صادر می‌شود. این جواز نشان دهنده تایید فنی متقاضی از سوی مراجع قانونی می‌باشد. لازم به ذکر است که این اتحادیه اقدام به صدور جواز کسب در رسته‌های زیر نیز می‌‍کند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

1 – تولید آجر فشاری با حداقل 15000 متر مربع مساحت

2 –  دفتر فروش آجر فشاری با حداقل 12 متر مربع مساحت

3 –  تولید گچ و آهک سنتی نیمه اتوماتیک با حداقل 2000متر مربع مساحت

4 – تولید آجر قزاقی سفید نمای ساختمان با حداقل 4000 متر مربع مساحت

5 – تولید آجر با حداقل 15000 متربع مساحت

شرایط کسب جواز کسب تولید آجر

الف: شرایط عمومی

شخصی که قصد دارد تا در عرصه تولید آجر فعالیت کند باید شرایط قانونی لازمه را دارا باشد. این شرایط به شرح زیر هستند:

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

1) داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران

2) داشتن شرط سنی لازم، حداقل سن قانونی متقاضی 18 سال می‌باشد.

3) داشتن سلامت جسمی. متقاضی باید حتما در شرایطی باشد که از لحاظ جسمی مشکلی برای انجام این کار نداشته باشد.

برای راه اندازی واحد تولید آجر چه مدارکی مورد نیاز است؟

برای تسریع در روند کسب پروانه بهتر است متقاضی در هنگام مراجعه مدارک زیر را دارا باشد. جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) گواهی صلاحیت فنی

۳) عکس سه در چهار متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوء پیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی هزینه عضویت به اتحادیه

۸) فیش واریز مبالغی که باید پیش از راه اندازی پرداخت شوند مانند شهرداری، بیمه ، دارایی

۹) فیش بانکی واریزی به حساب مجمع امور صنفی

۱۰) فیش پرداختی به حساب درآمدهای دولت

مراحل دریافت جواز کسب تولید آجر

هر متقاضی که قصد دارد تا جواز کسب تولید آجر را کسب کند باید از طریق اتحادیه شهرستان اتحاديه صنف فخاران تهران اقدام نماید. بخشی از این مراحل به صورت حضوری و برخی دیگر به صورت آنلاین می‌باشد. مراحل دریافت جواز کسب به ترتیب زیر می‌باشد:

۱/ ارسال درخواست جواز تولید آجر از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. اتحادیه موظف هست درخواست‌های حضوری را نیز ترتیب اثر دهد. برای ورود به سامانه ایرانیان اصناف کلیک کنید.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیط از نظر تمیزی و بهداشت و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییدیه پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند.

جواز تولید آجر در ابتدا به مدت یکسال و سپس برای مدت ۵ سال صادر می‌گردد.

گرفتن مجوز تولید آجر چقدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز ابزار آلات باید مبالغ زیر به حساب اتحادیه پرداخت شود:

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریا

حق عضویت سالیانه اتحادیه  3.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن جواز کسب تولید آجر چه مدت زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف، اتحادیه موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. جهت تسریع در روند دریافت جواز می‌توانید از خدمات کارشناسی موسسه وکیل دات کام استفاده بفرمایید.