می‌دانیم که برای هر عملی مزد و پاداشی در نظر گرفته می‌شود و هر کس کاری را در برابر دستمزد انجام می‌دهد مگر آنکه بنا به دلایلی (از روی صمیمیت نوع دوستی و…) بخواهد آن کار را مجانی یا به قصد تبرع‌ (برای رضای خدا کار کردن) انجام دهد که در این صورت انتظار دستمزد و حق العمل ندارد. در زندگی خانوادگی نیز حقوقی به زوجین در مقابل وظایف ایشان تعلق می‌گیرد. حال می‌خواهیم بدانیم اجرت المثل چیست؟ در چه صورت به زن تعلق می‌گیرد و محاسبه آن به چه صورت است؟

 ا‌جرت المثل چیست ؟

اجرت که به معنای پاداش و دستمزد است. اما اجرت المثل که یک اصطلاح فقهی است عبارت است از دستمزد و حق العملِ کاری که از قبل مبلغ آن مشخص نشده باشد. این موضوع در ماده ۳۳۶ قانون مدنی این گونه آمده است: اگر کسی به دستور دیگری (درخواست دیگری) عملی را انجام دهد که در عرف برای آن حق‌الزحمه‌ای وجود دارد و پرداخت می‌شود فرد واجد دریافت اجرت المثل خواهد بود. البته به شرط آنکه کار را برای رضای خدا انجام نداده باشد.

اجرت المثل زن در ایام زوجیت

در صورتی که زن کارهایی را مانند نگهداری از خانه، پختن غذا، نظافت خانه و… انجام دهد که شرعا جزو وظایف اصلی او نیست (کارهایی که از آن‌ها به عنوان تمکین یاد می‌کنیم ) و چنانچه زن این اعمال را به دستور و درخواست شوهر و بدون قصد تبرع (رضایت خداوند) انجام دهد استحقاق دریافت حق الزحمه‌ای که در این بحث ا‌جرت المثل نام می‌گیرد را دارد.

متفاوت بودن میزان اجرت المثل زن

باید در نظر بگیریم که مقدار تعیین شده از سوی دادگاه برای اجرت‌المثل افراد مختلف یکسان نیست و در شرایط مختلف مقدار متنوعی دارد. از جمله مواردی که باعث کم یا زیاد شدن میزان اجرت‌المثل می‌شود می‌توان به میزان کار انجام شده، سطح تحصیلات، عرف محل زندگی و موارد دیگر اشاره کرد. تحصیلات بالا موردی است که سبب افزایش ا‌جرت المثل می‌گردد. همچنین شاغل بودن یا نبودن زوجه یکی از مواردی است که باعث تغییر در اجرت المثل او می‌شود زیرا میزان فعالیت او در منزل کم‌تر از زن خانه‌دار بوده است.

چه زمانی اجر ت المثل به زوجه تعلق نمی‌گیرد ؟

اجرت المثل هر زمانی که زن بخواهد (مطابق قانون جدید) به او اختصاص می‌یابد چه در حین زندگی مشترک چه زمانی که درخواست طلاق فقط از سوی زوج داده شده باشد و یا طلاق با قبول طرفین به صورت توافقی انجام گیرد و حتی وقتی که طلاق به درخواست زن صورت گیرد اجرت المثل به وی پرداخت می‌شود. علاوه بر آن در مواردی چون قانون می‌خواهد از زن حمایت کند مبلغی را به عنوان نحله (هدیه) برای او در نظر می‌گیرد.

نحوه درخواست اجرت المثل و محاسبه آن در دادگاه

زوجه (زن) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند در هر زمان دریافت اجرت المثل را از دادگاه درخواست کند. در این هنگام زن باید بتواند ثابت کند که انجام این اعمال خارج از وظایف اصلی و شرعی او و به درخواست شوهرش بوده است و بصورت تبرعی صورت نگرفته است. در اینجا مرد می‌تواند در صورت کذب بودن ادعای زن دلایل خود را در رد این ادعا مطرح کند. در صورت پذیرفته نشدن دلایل زوج (مرد) اصل بر تبرعی نبودن اعمال زوجه است و تنها شهادت زن کفایت می‌کند و مورد قبول واقع می‌شود. برای تعلق اجرت المثل طلاق نباید به دلیل سوء رفتار زن باشد.

پس از درخواست زوجه یک کارشناس رسمی دادگستری به دستور و حکم قاضی مراحل محاسبه میزان اجرت‌المثل زوجه را پیگیری و مبلغ اجرت المثل برای هر سال زندگی مشترک را محاسبه می‌کند که این مبلغ باید به تعداد سال‌های زندگی مشترک زوجین به زن پرداخت شود. زن می‌تواند به تعداد کل سال‌های زندگی با شوهرش این مبلغ را دریافت کند یا با رضایت خود او به مقدار نصف آن ایام و هر تعداد که او بخواهد اجرت المثل بگیرد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص اجرت المثل زوجه، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون ا‌جرت المثل زوجه پاسخ دهند.

آیا می‌دانید ازدواج به چند دسته تقسیم می‌شود؟ هر کدام چه آثاری دارند؟ تفاوتشان چیست؟ ازدواج یا همان پیوند زناشویی، پیوندی است که طی احکام یا رسوم خاص بین زن و مرد برقرار می‌شود تا به تشکیل خانواده منجر گردد. در برخی از کشورهای جهان، ازدواج همجنسگرایان نیز وجود دارد. ما در این مقاله به بررسی انواع ازدواج (عقد نکاح) و تفاوت‌های آن‌ها با یکدیگر می‌پردازیم. برای کسب اطلاعات دقیق در مورد ثبت ازدواج و مدارک لازم برای ثبت ازدواج کلیک کنید.

ازدواج

ازدواج عقدی است که تابع قواعد عمومی قراردادهاست. تقریبا بیشتر آثار آن به واسطه اراده طرفین نیست و تحمیلی است. در واقع ازدواج ماهیتا قرارداد است ولی قراردادی است که بسیاری از بایدها و نبایدهایش غیرقابل دسترس افراد است یعنی دخالت و عوض کردن این قواعد از اختیار زن و شوهر خارج است.

دو نکته مهمی که لازم است بدانید این است که: اولا ما آزادی در ازدواج و انتخاب همسر داریم ولی در آثار و شرایط آن آزادی نداریم. یعنی نمی‌توانیم شرایط و آثار ازدواج را خودمان به وجود آورده یا انتخاب کنیم. دوما اکثر مقررات مربوط به خانواده آمره است یعنی قواعد و مقرراتی هستند که نمی‌توان بر خلاف آن عمل یا توافق کرد.

البته انعقاد شروط ضمن عقد راهی برای تضمین و تامین حقوق زن در ازدواج است.

انواع ازدواج

ازدواج یا عقد نکاح در حقوق ما دو نوع دارد: دائم و موقت.

ازدواج دائم عقدی بدون مدت است ولی ازدواج موقت قرارداد ازدواجی است که برای مدت معینی واقع شده و بعد از آن زوجین خود به خود مجرد می‌شوند.

تفاوت نکاح موقت و ازدواج دائم

نکاح موقت و نکاح دائم همانطور که در بالا تعریفشان کردیم با هم تفاوت دارند:

1. تعیین مدت

در ازدواج موقت حتما باید مدت تعیین شود ولی ازدواج دائم دائمی است و مدتی برای آن تعیین نمی‌شود.

2. تعیین مهر

اگر در نکاح دائم مهر معین نشود به خودی خود زن مستحق دریافت آن خواهد بود که بر اساس عرف به آن مهرالمثل می‌گویند. ولی در نکاح موقت مهر جزو ارکان اصلی آن است و اگر در ازدواج موقت درباره آن حرف زده نشود و تعیین نگردد یا شرط به عدم تعیین و وجود آن کنند ازدواج موقت باطل است.

3. تکلیف زوج به پرداخت نفقه

در نکاح دائم نفقه جزو ضروریات است و در هر صورت مرد باید به زن نفقه دهد ولی در ازدواج موقت زن اصولا نفقه ندارد مگر اینکه خلاف آن شرط شود یا عقد بر مبنای آن واقع شده باشد. یعنی زن صیغه مردی شده باشد به شرط این که هزینه زندگی‌اش را بدهد.

نکته: این که نفقه در ازدواج موقت نیست یک قاعده آمره نیست و قاعده‌ای تکمیلی است و خلاف آن قابل تحقق است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نفقه زن کلیک کنید.

4. نحوه خاتمه و انحلال ازدواج

در نکاح دائم ازدواج طرفین با طلاق خاتمه پیدا می‌کند و طلاق به دست زوج است و تشریفات خاصی هم برای طلاق وجود دارد مثل حضور دو شاهد مرد. ولی در ازدواج موقت خاتمه و انحلال از طریق بذل مدت است و نیاز به تشریفاتی هم ندارد.

نکته: بذل مدت به معنای منحل شدن حقوق مالی زوجه نیست.

5. عده زوجه | انواع ازدواج

عده زمان شرعی انتظار زن پس از طلاق یا وفات شوهر برای ازدواج مجدد است. پس از پایان عقد نکاح، در ازدواج دائم زن برای طلاق یا فسخ نکاح خود، سه طهر (حدود سه ماه) و در ازدواج موقت دو طهر (حدود 45 روز) باید عده نگه دارد.

6. ارث | انواع ازدواج

در نکاح دائم قطعا زوجین از هم ارث می‌برند و این یک قاعده آمره است. البته بعد از انحلال ازدواج دیگر از هم ارث نمی‌برند ولی در نکاح موقت زوجین تحت هیچ شرایطی از یکدیگر ارث نمی‌برند. در اینجا بر خلاف شرط نفقه شرط به ارث باطل است. چراکه قواعد ارث آمره است و افراد نمی‌توانند خلاف آن شرط نمایند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص انواع ازدواج، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون انواع ازدواج پاسخ دهند.

مرجع صادر کننده جواز کسب تولید آجر در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه تولید انواع آجر باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد صنفی خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید جواز کسب تولید آجر را گرفت، می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

جواز کسب تولید آجر را باید از کجا دریافت کرد؟

داشتن جواز برای شروع هر نوع خدمات و تعمیرات ضروری و لازم است. این جواز در تهران از سوی اتحادیه فخاران صادر می‌شود. این جواز نشان دهنده تایید فنی متقاضی از سوی مراجع قانونی می‌باشد. لازم به ذکر است که این اتحادیه اقدام به صدور جواز کسب در رسته‌های زیر نیز می‌‍کند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

1 – تولید آجر فشاری با حداقل 15000 متر مربع مساحت

2 –  دفتر فروش آجر فشاری با حداقل 12 متر مربع مساحت

3 –  تولید گچ و آهک سنتی نیمه اتوماتیک با حداقل 2000متر مربع مساحت

4 – تولید آجر قزاقی سفید نمای ساختمان با حداقل 4000 متر مربع مساحت

5 – تولید آجر با حداقل 15000 متربع مساحت

شرایط کسب جواز کسب تولید آجر

الف: شرایط عمومی

شخصی که قصد دارد تا در عرصه تولید آجر فعالیت کند باید شرایط قانونی لازمه را دارا باشد. این شرایط به شرح زیر هستند:

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

1) داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران

2) داشتن شرط سنی لازم، حداقل سن قانونی متقاضی 18 سال می‌باشد.

3) داشتن سلامت جسمی. متقاضی باید حتما در شرایطی باشد که از لحاظ جسمی مشکلی برای انجام این کار نداشته باشد.

برای راه اندازی واحد تولید آجر چه مدارکی مورد نیاز است؟

برای تسریع در روند کسب پروانه بهتر است متقاضی در هنگام مراجعه مدارک زیر را دارا باشد. جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) گواهی صلاحیت فنی

۳) عکس سه در چهار متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوء پیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی هزینه عضویت به اتحادیه

۸) فیش واریز مبالغی که باید پیش از راه اندازی پرداخت شوند مانند شهرداری، بیمه ، دارایی

۹) فیش بانکی واریزی به حساب مجمع امور صنفی

۱۰) فیش پرداختی به حساب درآمدهای دولت

مراحل دریافت جواز کسب تولید آجر

هر متقاضی که قصد دارد تا جواز کسب تولید آجر را کسب کند باید از طریق اتحادیه شهرستان اتحاديه صنف فخاران تهران اقدام نماید. بخشی از این مراحل به صورت حضوری و برخی دیگر به صورت آنلاین می‌باشد. مراحل دریافت جواز کسب به ترتیب زیر می‌باشد:

۱/ ارسال درخواست جواز تولید آجر از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. اتحادیه موظف هست درخواست‌های حضوری را نیز ترتیب اثر دهد. برای ورود به سامانه ایرانیان اصناف کلیک کنید.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیط از نظر تمیزی و بهداشت و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییدیه پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند.

جواز تولید آجر در ابتدا به مدت یکسال و سپس برای مدت ۵ سال صادر می‌گردد.

گرفتن مجوز تولید آجر چقدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز ابزار آلات باید مبالغ زیر به حساب اتحادیه پرداخت شود:

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریا

حق عضویت سالیانه اتحادیه  3.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن جواز کسب تولید آجر چه مدت زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف، اتحادیه موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. جهت تسریع در روند دریافت جواز می‌توانید از خدمات کارشناسی موسسه وکیل دات کام استفاده بفرمایید.

مرجع صادر کننده جواز کسب خدمات کامپیوتری در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه فروش لوازمی مثل آچار، انبر و… باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد صنفی خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید جواز کسب خدمات کامپیوتری را گرفت، می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

جواز کسب خدمات کامپیوتری را باید از کجا دریافت کرد؟

داشتن جواز برای شروع هر نوع خدمات و تعمیرات ضروری و لازم است. این جواز در تهران از سوی اتحادیه فناوران رایانه با کد ایسیک 642116 صادر می‌شود. این جواز نشان دهنده تایید فنی متقاضی از سوی مراجع قانونی می‌باشد. لازم به ذکر است که این اتحادیه اقدام به صدور جواز کسب در رسته‌های زیر نیز می‌‍کند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

1 – فروشندگی و ارائه خدمات اولیه ماشینهای اداری، رایانه و لوازم مربوط.

2 – تولید، فروش و تعمیرات ماشینهای اداری، رایانه قطعات و لوازم مربوط

3 – دفتر فروش ماشین‌های اداری و رایانه

4 – دفتر خدمات حضوری اینترنت

5 – دفتر کار

6 – فروش و تعمیر رایانه، ماشینهای اداری و قطعات مربوطه

7 – تولید و توزیع انواع نرم افزارهای آماده (غیر سفارشی)

8 – خدمات اینترنت

9 – خدمات نصب و راه اندازی شبکه کامپیوتر

شرایط کسب جواز کسب خدمات کامپیوتری

الف: شرایط عمومی

شخصی که قصد دارد تا در عرصه خدمات کامپیوتری و اینترنتی فعالیت کند باید شرایط قانونی لازمه را دارا باشد. این شرایط به شرح زیر هستند:

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

1) داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران

2) داشتن شرط سنی لازم، حداقل سن قانونی متقاضی 18 سال می‌باشد.

3) داشتن سلامت جسمی. متقاضی باید حتما در شرایطی باشد که از لحاظ جسمی مشکلی برای انجام این کار نداشته باشد.

برای راه اندازی واحد خدمات کامپیوتری چه مدارکی مورد نیاز است؟

برای تسریع در روند کسب پروانه بهتر است متقاضی در هنگام مراجعه مدارک زیر را دارا باشد. جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) گواهی صلاحیت فنی

۳) عکس سه در چهار متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوء پیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی هزینه عضویت به اتحادیه

۸) فیش واریز مبالغی که باید پیش از راه اندازی پرداخت شوند مانند شهرداری، بیمه ، دارایی

۹) فیش بانکی واریزی به حساب مجمع امور صنفی

۱۰) فیش پرداختی به حساب درآمدهای دولت

مراحل دریافت جواز کسب خدمات کامپیوتری

هر متقاضی که قصد دارد تا جواز کسب خدمات کامپیوتری را کسب کند باید از طریق اتحادیه شهرستان اتحاديه صنف فناوران رایانه تهران اقدام نماید. بخشی از این مراحل به صورت حضوری و برخی دیگر به صورت آنلاین می‌باشد. مراحل دریافت جواز کسب به ترتیب زیر می‌باشد:

۱/ ارسال درخواست جواز خدمات کامپیوتری از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. اتحادیه موظف هست درخواست‌های حضوری را نیز ترتیب اثر دهد. برای ورود به سامانه ایرانیان اصناف کلیک کنید.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیط از نظر تمیزی و بهداشت و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییدیه پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند.

جواز خدمات کامپیوتری در ابتدا به مدت یکسال و سپس برای مدت ۵ سال صادر می‌گردد.

گرفتن مجوز خدمات کامپیوتری چقدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز خدمات کامپیوتری باید مبالغ زیر به حساب اتحادیه پرداخت شود:

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریا

حق عضویت سالیانه اتحادیه  3.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن جواز کسب خدمات کامپیوتری چه مدت زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف، اتحادیه موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. جهت تسریع در روند دریافت جواز می‌توانید از خدمات کارشناسی موسسه وکیل دات کام استفاده بفرمایید.

مرجع صادر کننده جواز کسب تراشکاری و فلزکاری در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه خدمات تراشکاری باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد صنفی خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید جواز کسب تراشکاری و فلزکاری را گرفت، می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

جواز کسب تراشکاری و فلزکاری را باید از کجا دریافت کرد؟

داشتن جواز برای شروع هر نوع خدمات و تعمیرات ضروری و لازم است. این جواز در تهران از سوی اتحادیه فلز تراش و ماشين ساز با کد آیسیک 289221 صادر می‌شود. این جواز نشان دهنده تایید فنی متقاضی از سوی مراجع قانونی می‌باشد. لازم به ذکر است که این اتحادیه اقدام به صدور جواز کسب در رسته‌های زیر نیز می‌‍کند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

1 – ماشين سازی

2 – قطعه سازی (سری تراشی)

3 – سازندگان پمپ های آبياری و كشاورزی

4 – قالب سازی

5 – بازسازی و نوسازی قطعات خودرو

6 – ميل لنگ تراشی و خدمات موتور محركه

7 – تراشکاری و فلزات

8- پرسکاری فلزات

9 – ابزار تيزكنی (تيغ تيزكنی)

10 – تعمير لوازم ايمنی و آتش نشانی و ارائه خدمات مربوط

11 – تعمیر كنندگان ماشين ابزار

12 – دفتر كار حفاری چاه‌های عميق و نيمه عميق

13 – دفتر كار كارگاه‌های توليدی مستقر در خارج از شهر تهران بزرگ

شرایط کسب جواز کسب تراشکاری و فلزکاری

الف: شرایط عمومی

شخصی که قصد دارد تا در عرصه تراشکاری فعالیت کند باید شرایط قانونی لازمه را دارا باشد. این شرایط به شرح زیر هستند:

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

1) داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران

2) داشتن شرط سنی لازم، حداقل سن قانونی متقاضی 18 سال می‌باشد.

3) داشتن سلامت جسمی. متقاضی باید حتما در شرایطی باشد که از لحاظ جسمی مشکلی برای انجام این کار نداشته باشد.

برای راه اندازی واحد تراشکاری و فلزکاری چه مدارکی مورد نیاز است؟

برای تسریع در روند کسب پروانه بهتر است متقاضی در هنگام مراجعه مدارک زیر را دارا باشد. جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) گواهی صلاحیت فنی

۳) عکس سه در چهار متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوء پیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی هزینه عضویت به اتحادیه

۸) فیش واریز مبالغی که باید پیش از راه اندازی پرداخت شوند مانند شهرداری، بیمه ، دارایی

۹) فیش بانکی واریزی به حساب مجمع امور صنفی

۱۰) فیش پرداختی به حساب درآمدهای دولت

مراحل دریافت جواز کسب تراشکاری و فلزکاری

هر متقاضی که قصد دارد تا جواز کسب تراشکاری و فلزکاری را کسب کند باید از طریق اتحادیه شهرستان اتحاديه صنف ماشین ساز و فلز تراش تهران اقدام نماید. بخشی از این مراحل به صورت حضوری و برخی دیگر به صورت آنلاین می‌باشد. مراحل دریافت جواز کسب به ترتیب زیر می‌باشد:

۱/ ارسال درخواست جواز تراشکاری و فلزکاری از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. اتحادیه موظف هست درخواست‌های حضوری را نیز ترتیب اثر دهد. برای ورود به سامانه ایرانیان اصناف کلیک کنید.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیط از نظر تمیزی و بهداشت و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییدیه پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند.

جواز تراشکاری و فلزکاری در ابتدا به مدت یکسال و سپس برای مدت ۵ سال صادر می‌گردد.

گرفتن مجوز فروش تراشکاری و فلزکاری چقدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز تراشکاری باید مبالغ زیر به حساب اتحادیه پرداخت شود:

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریا

حق عضویت سالیانه اتحادیه  6.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن جواز کسب تراشکاری و فلزکاری چه مدت زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف، اتحادیه موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. جهت تسریع در روند دریافت جواز می‌توانید از خدمات کارشناسی موسسه وکیل دات کام استفاده بفرمایید.

خرید فروش برند و برند سازی از اقدامات بسیار تاثیرگذار در کسب و کار تجار است. قدم اول در برندسازی انتخاب نام برند و طراحی آن است. همواره طی کردن فرایند طراحی و انتخاب برند برای تجار سخت بوده است، همچنین این مرحله بسیار حائز اهمیت می‌باشد. چرا که انتخاب و طراحی نام برند در آینده تجاری کسب و کار‌ها تاثیر بسزایی دارد. تجار به دنبال راه آسان‌تری برای جایگزینی به جای طراحی برند هستند. از این رو به امکان خرید و فروش برند‌های آماده روی می‌آوردند. اما قبل از انتقال مال باید اسناد بررسی شود که می‌توانید این امر را به وکیل کار بسپارید.

خرید و فروش برند

خرید و فروش برند آماده در قانون ایران شناخته شده است. همچنین بسیار در میان تجار و کسب و کارها رایج می‌باشد. بسیاری از تجار در ابتدای تاسیس کسب و کار خود برند آماده می‌خرند. به عبارتی برای ارتقا فعالیت تجاری خود به جای طراحی برند اقدام به خرید برند آماده می‌کنند. چرا که ثبت برند در ایران با توجه به قوانین و مراحل مشخص آن بدون در نظر گرفتن زمان طراحی و انتخاب برند، حداقل 3 ماه زمان خواهد برد. به همین دلیل تاجران تمایل دارند به جای صرف زمان بیشتر اقدام به خرید برند‌های آماده نمایند. برند‌های ثبت شده به عنوان دارایی ارزشمندی در نظر گرفته می‌شود که امکان انتقال آن وجود دارد و با انتقال برند ارزش آن نیز به صاحب جدید منتقل می‌شود. نحوه خرید و فروش برند شرایط و قوانین خاص خود را دارد.

برند آماده چیست ؟

همان‌طور که اشاره کردیم مراحل انتخاب نام برند و ثبت قانونی آن بیش از سه ماه زمان می‌برد. اما برند‌ آماده به برندی می‌گویند که طراحی شده و طبق قانون ثبت شده است. برند‌های فروشی یا همان برند‌های آماده به سرعت قابل بهره‌برداری هستند. این برند‌ها برای رشد کسب و کار‌های تازه بسیار مفید هستند. چرا که داشتن یک برند معتبر و ثبت شده موجب جلب اعتماد مشتریان و همچنین جذب سرمایه‌گذاران می‌شود.

نقل و انتقال برند آماده

واگذاری و انتقال برند آماده بسیار رایج و متداول است. انتقال برند به دلایل مختلفی انجام می‌شود. گاهی فوت صاحب برند موجب انتقال برند به وارثان می‌شود. و وارثان نیز می‌توانند با رعایت قانون و طی کردن مراحل انحصار وراثت برند را به شخص دیگری واگذار نمایند. در برخی مواقع نیز جهت حفظ کیفیت محصولات برند انتقال داده می‌شود. برای انتقال برند به هر دلیل که باشد باید در ابتدا خریدار و فروشنده جهت منعقد کردن قرارداد فروش به دفتر اسناد رسمی مراجعه نمایند. بعد از انعقاد قرارداد رسمی انتقال برند مرحله دوم مراجعه به سامانه مرکز مالکیت معنوی قوه قضائیه و انجام مراحل اداری آن می‌‌باشد. مرحله آخر انتقال قانونی یک برند درج آگهی در روزنامه رسمی است. تمامی این مراحل ذکر شده تنها یک هفته کاری زمان می‌برد. برای آشنایی بیشتر با قوانین مالکیت معنوی کلیک کنید.

مدارک لازم برای انتقال برند آماده

اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی امکان خرید برند و انتقال ارزش برند به نام خود را دارند. خریدار و فروشنده جهت انتقال برند باید مدارکی را تهیه نماید. مدارک لازم خرید برند آماده برای اشخاص حقیقی و اشخاص حقوقی کمی متفاوت است. در صورتی که قصد ثبت برند خود را دارید کلیک کنید.

مدارک لازم خرید برند برای اشخاص حقیقی

• مدارک هویتی هر دو طرف یعنی هم خریدار و هم فروشنده.
• اسناد صادر شده ثبت قانونی برند مانند آگهی رسمی، گواهی ثبت علائم تجاری و نیز رمز ورود به حساب کاربری در سامانه مالکیت معنوی.
• جواز‌های لازم برای فعالیت خریدار برند آماده به عنوان مثال جواز کسب خریدار یا هر گونه گواهی که نشان دهنده فعالیت خریدار باشد که از نهاد‌های قانونی صادر شده باشد.
• برای خرید و فروش برند‌های لاتین کارت بازرگانی خریدار نیز لازم است.
• در نهایت دو طرف معامله پس از انجام استعلام‌های لازم جهت فروش برند باید در دفتر اسناد رسمی کشور میان خود صلح‌نامه‌ای برای انتقال برند تنظیم نمایند.

مدارک لازم خرید برند برای اشخاص حقوقی

• روزنامه رسمی تاسیس شرکت علاوه بر آن در صورت ایجاد تغییر در شرکت آخرین روزنامه که تغییرات در آن ذکر شده باشد لازم است. در صورتی که فروشنده حقوقی باشد روزنامه رسمی فروشنده نیز لازم است. و اگر  فروشنده حقیقی باشد مدارک هویتی مالک قبلی و فروشنده برند لازم است.
• مدارک ثبت قانونی برند که این مدارک شامل آگهی رسمی، گواهی ثبت علائم تجاری همچنین رمز ورود به سامانه مالکیت معنوی می‌شود.
• مجوزهای لازم که نشان دهنده فعالیت شرکت خریدار برند است نظیر جواز تاسیس شرکت.
• در صورتی تمایل به خرید برند لاتین، شرکت خریدار باید کارت بازرگانی داشته باشد.
•  طرفین معامله ابتدا باید استعلام‌های لازم جهت فروش برند را دریافت نمایند. سپس باید در دفتر اسناد رسمی کشور میان خود صلح‌نامه‌ای برای انتقال برند تنظیم نمایند.

سؤالات متداول

آیا از شرایط و مدارک مورد نیاز برای کارت بازرگانی اطلاع دارید؟ کارت بازرگانی براساس تعریف قانون گمرک، جواز انجام صادرات و واردات برای دارنده آن است. این کارت هم برای اشخاص حقیقی و هم برای اشخاص حقوقی صادر می‌شود. مرجع صدور این کارت نیز شعب اتاق بازرگانی در هر استان هستند. کارت‌های بازرگانی پس از صدور حتماً باید به تأیید سازمان صنعت و معدن و تجارت برسد، در غیر این صورت بی‌اعتبار هستند. قانون برای کسانی که قصد دریافت کارت‌بازرگانی را دارند شرایط خاصی در نظر گرفته است. طبیعی است متقاضی برای اخذ کارت باید مدارکی را به مرجع ذی‌صلاح ارائه دهد. در ادامه به شرایط و مدارک لازم برای دریافت کارت بازرگانی اشاره می‌کنیم. برای آشنایی با قوانین مربوط به کارت بازرگانی کلیک کنید.

شرایط دریافت کارت بازرگانی

همان‌طور که گفته شد کارت بازرگانی هم برای اشخاص حقیقی و هم برای اشخاص حقوقی قابل صدور است. طبیعتاً شرایط دریافت کارت بازرگانی میان اشخاص حقیقی و حقوقی تا حدودی متفاوت است. در ادامه به شرایط هر یک از این‌ها به طور خلاصه می‌پردازیم.

شرایط اشخاص حقیقی

1. اشخاص حقیقی متقاضی اخذ کارت بازرگانی باید حداقل 21 سال تمام سن داشته باشند.
2. متقاضی باید حداقل سه سال سابقه فعالیت در حوزه‌های تجاری یا تولیدی داشته باشد و یا اینکه دو نفر از اعضای اتاق بازرگانی که خود کارت بازرگانی دارند او را مورد تأیید قرار دهند. در غیر این صورت باید یا مدرک دانشگاهی ارائه دهند و یا از یک وزارتخانه تولیدی مجوز فعالیت در حوزه تولید را داشته باشند.
3. متقاضی باید یک مکان مناسب به عنوان دفتر تجاری یا محل کسب داشته باشد. مکان مورد نظر باید مناسب با حوزه فعالیت متقاضی باشد. همچنین تفاوتی نمی‌کند متقاضی مالک این مکان باشد یا آن را اجاره کرده باشد.
4. متقاضی آقا حتماً باید خدمت نظام وظیفه را به پایان رسانده یا معاف شده باشد.
5. باید یک حساب جاری در بانک‌های ایران داشته باشد.
6. کارمندان و مستخدمین سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی نمی‌توانند کارت بازرگانی دریافت کنند.
7. متقاضی نباید محکومیت کیفری داشته باشد.
8. متقاضی نباید ورشکسته به تقصیر یا ورشکسته به تقلب باشد.

اشخاص حقیقی غیر ایرانی علاوه بر موارد فوق – غیر از گذراندن خدمت نظام وظیفه – باید دارای پروانه کار در ایران باشند. همچنین لازم است اقامت معتبر در ایران داشته باشند. همچنین کشور متبوع این بازرگانان باید متقابلاً به تاجران ایرانیان اجازه واردات و صادرات بدهد.

شرایط اشخاص حقوقی

1. شرکت‌های تعاونی و دولتی و همچنین شرکت‌های قانون حفاظت از صنایع شامل قانون نداشتن رابطه استخدامی با دولت نمی‌گردند.
2. مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره شرکت باید پروانه کار داشته باشند. تمامی این افراد باید دارای اقامت معتبر در ایران باشند.
3. نداشتن سابقه محکومیت کیفری یکی دیگر از شرایط لازم برای افراد مذکور در بند دوم است. مدیران شرکت‌های دولتی و شرکت‌های قانون حفاظت از صنایع از ارائه گواهی عدم محکومیت کیفری معاف هستند.
4. شرکت تجاری متقاضی نباید ورشکسته به تقصیر باشد.
5. شرکت‌های تجاری نیز مانند اشخاص حقیقی باید یک مکان مناسب به عنوان دفتر تجاری یا محل کسب داشته باشند. مکان مورد نظر باید مناسب با حوزه فعالیت متقاضی باشد. تفاوتی ندارد که متقاضی مالک این مکان باشد یا آن را اجاره کرده باشد.
6. شرکت‌های تجاری باید حتماً ثبت شده باشند و اقدام به دریافت دفاتر تجاری کنند.

مدارک مورد نیاز برای صدور کارت بازرگانی

مدارک لازم برای اخذ کارت بازرگانی برای متقاضیان اشخاص حقیقی یا حقوقی تا حدودی متفاوت است. در ادامه به معرفی اجمالی از مدارک مورد نیاز هر دو گروه می‌پردازیم.

مدارک لازم برای کارت بازرگانی اشخاص حقیقی

1. تکمیل فرم عضویت در اتاق بازرگانی و ارائه اظهارنامه ثبت نام در دفتر بازرگانی.
2. عکس پرسنلی جدید.
3. ارائه گواهی عدم سوءپیشینه که زمان صدور آن بیشتر از 6 ماه نباشد.
4. کپی و اصل کارت ملی.
5. کپی و اصل از آخرین مدرک تحصیلی.
6. کپی و اصل کارت پایان خدمت متقاضیان آقا.
7. ارائه گواهی بانکی جهت تأیید حساب جاری و حسن اعتبار متقاضی نزد بانک.
8. ارائه مدارک مالکیت یا اجاره مربوط به دفتر تجاری يا محل كسب.
9. ارائه مدارک تولیدی معتبر که متقاضی از وزارتخانه تولیدی دریافت کرده باشد.
10. ارائه دادن کد اقتصادی جدید.

مدارک لازم برای کارت بازرگانی اشخاص حقوقی

1. ارائه اصل و کپی اساسنامه شرکت متقاضی.
2. ارائه اظهارنامه ثبت نام در دفتر تجاری و گواهی پلمپ دفاتر تجاری شرکت متقاضی.
3. ارائه اصل و کپی روزنامه رسمی تأسیس شرکت. در صورت ایجاد تغییرات در شرکت ارائه روزنامه سال جاری شرکت نیز لازم است.
4. ارائه اظهارنامه ثبت شرکت با مهر اداره ثبت شرکت‌ها.
5. ارائه تمامی مدارک اعضای مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره. مثل کارت ملی، گواهی پایان خدمت، سوءپیشینه، مدرک تحصیلی و قص علی‌هذا.
6. ارائه کد اقتصادی جدید.
7. ارائه شناسه ملی شرکت.
8. ارائه مدارک مالکیت یا اجاره مربوط به مکان دفتر تجاری و محل کسب.
9. ارائه گواهی بانکی جهت تأیید حساب ‌جاری متقاضی.
10. ارائه گواهی دفترخانه جهت تأیید امضای فرد تقاضا دهنده.
11. ارائه اصل وکالت‌نامه در صورتی که شرکت برای پیگیری این امور وکیل داشته باشد.

چند نکته در مورد صدور کارت بازرگانی

ممکن است پس از صدور کارت بازرگانی، محرز شود متقاضی یکی از شروط قانونی اخذ کارت را ندارد و یا ممکن است متقاضی بعد از صدور کارت برخی از شرایط را از دست دهد. در این شرایط اداره بازرگانی امکان باطل کردن کارت‌های بازرگانی صادر شده را دارد. دارندگان کارت بازرگانی پس از اتمام اعتبار کارت باید برای تمدید آن اقدام نمایند. دارندگان کارت ممکن است از داشتن کارت منصرف شوند. بنابراین باید به اتاق‌های بازرگانی مراجعه و با ارائه مدارک تقاضای ابطال کارت را نمایند. برای هر شخص چه حقیقی و چه حقوقی فقط  یک کارت بازرگانی صادر می‌شود. همچنین برای هر واحد ملک فقط امکان صدور یک کارت وجود دارد.

سؤالات متداول

پروانه کسب سیار سندی است که به صاحبان خودروها و وسایل حمل نقل جهت خرید و فروش کالا و یا ارائه خدمات داده می‌شود. صاحبان مشاغل و اهالی کسب برای شروع فعالیت تجاری خود به صورت قانونی باید پروانه کسب مربوط به حرفه خود را دریافت کنند. اتحادیه‌های اصناف مرجع صدور پروانه‌های کسب هستند، ماهیت برخی از صنوف و یا موقعیت صاحب مشاغل گاه ایجاب می‌کند که فرد صنفی از خودروی خود جهت کسب درآمد استفاده کند؛ مثل وانت بار‌هایی که اقدام به جابه‌جایی لوازم می‌نمایند یا کافه‌های سیار که در ون و مینی‌بوس راه‌اندازی می‌شود. سؤال اینجا است که آیا واحد‌های صنفی سیار نیز می‌توانند پروانه کسب دریافت کنند؟ در ادامه به شرایط و چگونگی صدور پروانه کسب‌سیار و واحد‌های صنفی‌سیار می‌پردازیم. برای آشنایی با سایر انواع جواز کسب کلیک کنید.

پروانه کسب سیار

طبق تعریف واحد صنفی در قانون نظام صنفی، هر واحد اقتصادی که توسط فرد یا افرادی با دریافت پروانه کسب راه‌اندازی گردد، خواه در مکان ثابت و خواه به صورت سیار دایر شود یک واحد صنفی می‌باشد. این تعریف در ماده 3 قانون نظام صنفی بدین صورت آمده است:«هر واحد اقتصادی‌ که‌ فعالیت‌ آن‌ در محل‌ ثابت‌ یا وسیله ‌سیار باشد و از سوی‌ فرد یا افراد صنفی‌ با دریافت پروانه‌‌کسب‌ دایر شده‌ باشد، واحد صنفی ‌شناخته‌ می‌شود.»

در نتیجه کسانی که فعالیت اقتصادی خود را با وسایل نقلیه و به صورت سیار انجام می‌دهند نیز می‌توانند پروانه کسب دریافت نمایند. به این نوع پروانه کسب که برای واحد‌های صنفی سیار است، پروانه کسب‌سیار می‌گویند. خوب است بدانید واحد‌های صنفی سیار تنها محدود به ایران نمی‌شود، بلکه در بسیاری از کشور‌های توسعه یافته نیز استفاده از وسیله نقلیه برای انجام فعالیت‌های اقتصادی مرسوم است. جهت تمدید پروانه کسب خود کلیک کنید.

واحد‌های صنفی سیار و مشتریان آن‌ها

واحد‌های صنفی سیار به واحد‌های اقتصادی می‌گویند که در یک اتاقک خودرو سواری یا یک ون یا یک مینی‌بوس یا حتی با نصب اتاقک بر روی موتورسیکلت شروع به انجام فعالیت‌های اقتصادی می‌کنند و در یک مکان ثابت نیستند. نحوه فعالیت واحد‌های صنفی سیار با دست‌فروشی متفاوت است. این نوع از واحد‌های صنفی محدود به مکان خاصی نمی‌شوند و می‌توانند به نقاط مختلف یک شهر یا حتی به روستا‌ها و شهر‌های اطراف هم بروند.

مشتریان واحد‌های صنفی سیار در شهر‌ها اغلب شامل کسانی با کهولت سن می‌شود و یا شامل افراد پرمشغله می‌گردد. که هیچ کدام از این دو دسته نمی‌توانند برای انجام خرید‌های خود مسافت طولانی طی کنند و یا زمان زیادی صرف نمایند تا به مغازه‌ها و فروشگاه‌ها برسند. این واحد‌های صنفی سیار برای روستانشینان و شهرستان‌های کوچک که معمولاً به برخی خدمات به آسانی دسترسی ندارند نیز مفید فایده است. صاحبان واحد‌های صنفی سیار می‌توانند با یک بررسی ساده به نیاز‌های افراد یک منطقه پی ببرند. سپس با دریافت مجوز در حیطه مشاغل مورد نیاز منطقه اقدام به راه‌اندازی یک واحد صنفی سیار نمایند.

آدرس ثبت شده در پروانه کسب سیار

واحد‌های صنفی سیار همان‌طور که از نامشان برمی‌آید مکان ثابتی برای فعالیت ندارند. اما یکی از مراحل برای دریافت پروانه کسب ثبت آدرس معتبر است. حال سؤال پیش می‌آید که برای واحد‌های صنفی سیار چه آدرسی را می‌توان ثبت کرد؟ در پاسخ می‌توان گفت محل سکونت فرد متقاضی پروانه کسب و صاحب واحد صنفی سیار ایستگاه وی محسوب می‌شود. لذا در پروانه‌کسب آدرس محل سکونت صاحب شغل را درج می‌نمایند، اما معرفی یک پلاک و خودرو مشخص نیز ضرورت دارد. برای آشنایی با نحوه مراحل دریافت جواز کسب کلیک کنید.

وانت‌بارهای سیار

از نمونه‌های مرسوم واحد‌های صنفی در ایران وانت‌بارهای‌سیار هستند. وانت‌بارهایی که معمولاً کارشان جابه‌جایی بار و لوازم دیگران می‌باشد. در تهران حدود 20 هزار نفر با وانت‌بارهای سیار در این صنف مشغول هستند. وانت‌بارهای سیار می‌توانند برای انجام فعالیت خود پروانه کسب سیار دریافت کنند. اتحادیه حمل و نقل بار و کالاهای سبک شهری برای سه دسته پروانه کسب صادر می‌نماید. این سه دسته شامل دفتر‌های پیک موتوری، دفتر‌های حمل و نقل وانت‌بار و همچنین وانت‌بارسیار می‌شود. لذا کسانی که شغل و درآمدشان از راه وانت‌بارسیار است می‌توانند با مراجعه به این اتحادیه پروانه کسب دریافت نمایند.

سازمان‌دهی وانت‌بارهای سیار

اتحادیه حمل و نقل بار و کالاهای سبک می‌تواند برای تمامی وانت‌بارها پروانه کسب صادر نماید. بدین صورت همه افراد مشغول با وسیله وانت‌بارها به عنوان فرد صنفی شناخته می‌شوند. در زمینه سازمان‌دهی بیشتر وانت‌بارها در نشست‌های این اتحادیه پیشنهاد‌های ارزشمندی ارائه شده است. مثلاً پیشنهاد نصب برچسب‌های مخصوص بر روی وانت‌بارها برای این که مشخص شود این وانت‌بار عضو اتحادیه مذکور است. این اقدام هم موجب تغییر چهره عمومی شهر می‌شود و هم مردم با دیدن این نوارکشی و برچسب‌های روی وانت‌بار می‌توانند به آن اعتماد کنند. در صورتی که وانت‌بار با پیشنهاد‌های مذکور سازمان‌دهی شوند کافی است مردم در صورت بروز مشکل با شماره پلاک وانت‌بار برای رفع مشکل به اتحادیه مربوطه مراجعه نمایند. برای آشنایی با مدارک لازم برای پروانه کسب کلیک کنید.

سؤالات متداول

مرجع صادر کننده جواز کسب طباخی در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه طباخی علاوه بر داشتن مهارت پخت باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد فروش خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید پروانه کسب طباخی را گرفت می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

آیا گرفتن جواز کسب طباخی الزامی است؟

پروانه کسب سندی است که نشان می‌دهد فرد صلاحیت ارائه خدمات پخت و عرضه در طباخی را دارد. برای هر شخصی ‌که بخواهد به صورت قانونی فعالیت فروش انجام دهد گرفتن پروانه کسب الزامی است. این مجوز نشان دهنده قانونی بودن فعالیت فروشنده است و مرجع صادرکننده آن در تهران اتحاديه صنف طباخان كله پاچه سيرابی طبخ شده و خام می‌باشد. به موجب این جواز می‌توانید از امتیازات مربوط به اتحادیه مربوطه بهره مند شده و از حمایت های اتحادیه شامل حالتان شود. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

مساحت مورد نیاز برای گرفتن جواز کسب طباخی چقدر است؟

چه متقاضی بخواهد ملکی را خریداری کند و چه بخواهد اجاره کند باید واحدی مطابق با مساحت تصویب شده توسط کمیسیون نظارت شهرستان مهیا نماید. اتحادیه مربوط به صنف طباخان كله پاچه سيرابی طبخ شده و خام در تهران مجوز لازم برای 3 رسته زیر را با مساحت 24 متر و 8 متر انباری اعلام شده در زیر صادر می‌‍کند.

1 – كله پز و سيرابی فروش

2 – سيرابي فروش

3 – عمده فروشی كله و پاچه و سيراب خام

شرایط دریافت پروانه کسب طباخی

الف: شرایط عمومی

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی برای ایرانیان و گذرنامه و پروانه کار برای اتباع خارجی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

۴- داشتن محلی با کاربری تجاری و اداری که از نظر متراژ مطابق با قانون باشد و از نظر موقعیت مکانی مورد تایید اماکن قرار گیرد.

۵- انتخاب نام متناسب با عفت عمومی

۶- داشتن وسايل و تجهیزات متناسب و لازم

مدارک لازم برای راه اندازی طباخی

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

2) عکس سه در چهار متقاضی

3) شماره تلفن همراه به نام متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوپیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی مبلغ عضویت به اتحادیه

جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

مراحل گرفتن مجوز طباخی

هر خانم و آقایی برای گرفتن جواز کسب طباخی باید مراحل زیر را طی نماید:

۱/ ارسال درخواست جواز کسب طباخی از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. این درخواست می‌تواند به صورت کتبی به اتحاديه صنف طباخان كله پاچه سيرابی طبخ شده و خام تهران تحویل گردد. برای ثبت نام در سامانه ایرانیان اصناف کلیک کنید.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه‌‌ از محل فروش دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیطی و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییده پروانه فروش مایحتاج روزانه مصرف کننده برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند. جواز کسب هر متقاضی برای یکسال صادر می‌شود در مراحل بعدی این جواز برای پنج سال یا ده سال تمدید می‌شود.

گرفتن مجوز طباخی چه قدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز باید مبالغ زیر پرداخت شود :

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریال

حق عضویت سالیانه اتحادیه 2.500.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

راه اندازی طباخی چه قدر زمان میبرد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز یا پروانه کسب طباخی در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف اتحادیه موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

طراحی لوگو در روند برند ‌سازی بسیار مهم است، چرا که لوگو اولین تصویری است که مخاطب یا مشتری از یک محصول به یاد خواهد آورد. اگر طراحی‌لوگو متناسب با محصولات نباشد با توجه به این که لوگو در تمامی اوراق اداری و وب‌سایت‌ها و… قرار می‌گیرد تجارت شما با یک لوگوی بی‌کیفیت شناخته می‌شود. همچنین اگر طراحی لوگو به درستی انجام نگیرد هزینه تغییر لوگو بسیار سنگین خواهد بود. زیرا تمام تبلیغات و آشنایی که مخاطب با محصولات شما پیدا کرده است از بین می‌رود. در ادامه این مقاله توضیح مفهوم و خدمات طراحی‌لوگو می‌پردازیم. برای انجام ثبت لوگو کلیک کنید.

طراحی لوگو و اهمیت آن

در دنیای امروز هر تجارت موفقی لوگوی مخصوص خود را دارد. کسب وکار‌ها بدون طراحی‌لوگوی درست و مناسب هیچ وقت به درستی شناخته نمی‌‌شوند. لوگو در واقع هویت یک کسب و کار و تجارت است بنابراین به چیزی فراتر از رنگ و گرافیک نیازمند است. برای طراحی‌لوگو متناسب باید یک ایده ویژه خلق شود. خلق ایده برای طراحی یک لوگو شروع کار طراحی‌لوگو است که البته نیازمند تخصص و مهارت می‌باشد. طراحی‌لوگو نیازمند برنامه‌ریزی و تفکر است. به عبارتی خلق یک ایده برای طراحی‌لوگو چیزی نیست که هنگام غذا خوردن یا تماشای تلویزیون به شما الهام شود.

طراحی لوگوی خوب می‌تواند به تاجران کمک کند که بدون استفاده از راه‌های قدیمی و کلیشه‌ای اعتماد مشتریان و مصرف کنندگان خود را جلب نمایند. قدرت لوگو و نشان تجاری متناسب و خوب به قدری است که در مدت کمی موجب محبوبیت فروان و شناخته شدن کسب و کار می‌شود. البته برای پیشرفت کسب و کار‌ و ورود به بازار‌های جدید لازم است طراحی لوگو نیز مجدداً طراحی و اصلاح شود. چرا که با اصلاح و به‌روزرسانی، لوگو قادر به رقابت با تجارت‌های نوین دیگر می‌شود. بنابراین صاحبان کسب و کار باید همواره بر روی در حال سرمایه‌گذاری بر روی لوگو یا آرم کسب و کار خود باشند. طبیعتاً این سرمایه‌گذار و افزایش شهرت لوگو ارزش هزینه کردن دارد. برای آشنایی با قوانین مربوط به مالکیت معنوی کلیک کنید.

مراحل کسب مهارت در طراحی لوگو

همان‌طور که اشاره کردیم طراحی‌لوگو یک کار تخصصی است و به مهارت نیاز دارد. بنابراین یک طراح لوگو باید همواره مشغول یادگیری و کسب تجربه باشد. کسب مهارت در طراحی‌لوگو با توجه به 4 مرحله کسب می‌شود. یک طراح خوب برای طراحی‌لوگو این 4 مرحله را همواره رعایت می‌کند. این 4 دسته عبارت‌اند از یادگیری صحیح و گذراندن دوره‌های آموزشی، رعایت اصول اولیه در طراحی، یادگیری نکات و ترفند‌های نوین در طراحی‌لوگو و درس گرفتن از اشتباهات دیگران.

یادگیری صحیح و گذراندن دوره‌های آموزشی

یک طراح لوگو در ابتدای کار خود باید به خوبی آموزش دیده باشد. گذراندن دوره‌های آموزشی یک فرد را تبدیل به طراح خلاق یا ماهر نمی‌کند. اما به طراح برای یادگیری اصول طراحی و یادگیری مهارت‌های ابتدایی بسیار کمک می‌کند. علاوه بر این که اساتیدی که طراحی لوگو را به صورت حرفه‌ای انجام داده‌اند می‌توانند تجربیات عملی و با ارزش خود را به شاگردان خود انتقال دهند.

رعایت اصول اولیه در طراحی لوگو

برای شروع طراحی یک لوگو باید اصول اولیه طراحی را رعایت نماییم. الهام گرفتن یکی از اصول خلق کار هنری است. طراح لوگو با در نظر گرفتن ویژگی‌های محصول می‌تواند با دیدن و بررسی ایده‌های جدید و همچنین طراحی‌های هنری از آن‌ها برای کار خود الهام بگیرد. توجه داشته باشید الهام گرفتن با کپی کردن متفاوت است. از دیگر اصول کاری در طراحی لوگو تحقیق و مطالعه در مورد محصول است. طراح باید برای خلق یک لوگوی متناسب به خوبی با ویژگی‌های محصول و کارایی آن همچنین نحوه کار شرکت و… آشنا شود. بنابراین لازم است طراح به خوبی در مورد محصول تحقیق و مطالعه نماید.

در نهایت باید گفت با وجود این که هر یک از طراحان رویکرد و شیوه خاص خود را دارد اما همه طراحان حرفه‌ای از اصول کلی و روند برند سازی پیروی می‌کنند. این روند عبارت است از:

• مصاحبه با مشتری و جمع بندی و تهیه خلاصه‌ای از مصاحبه و طراحی
• تحقیق و مطالعه در مورد کسب و کار مشتری و محصولات کسب و کار و نحوه کارایی آن‌ها
• الهام گرفتن، پیدا کردن یک مرجع مناسب برای الهام گرفتن از آن
• پردازش یک ایده مناسب با توجه به تمامی اطلاعات جمع آوری شده
• یادگیری از شکست‌های قبلی
• آماده سازی و ارائه چندید گزینه به جهت بررسی بازخورد‌های مختلف

یادگیری نکات و ترفند‌های متنوع و نوین

یک طراح خوب کسی است که همواره در حال یادگیری نکات و ترفند‌های متنوع باشد. دنیا همیشه رو به جلو حرکت می‌کند و هر لحظه در حال پیشرفت و تغییر است. در دنیای تجارت و همچنین طراحی نیز هر روزه شاهد پیشرفت و به وجود آمدن روش‌ها و ترفند‌های نوین هستیم. با تمرین و کسب تجربه یک طراح می‌تواند نکات و روش‌های متنوع و نوین را بیاموزد و در نهایت با به کارگیری این نکات یک لوگوی حرفه‌ای و موفق خلق کند.

درس گرفتن از اشتباهات دیگران

طراح علاوه بر یادگیری روش‌های متنوع و جدید می‌تواند با بررسی طراحی‌های دیگر درس‌های زیادی بیاموزد. بررسی طراحی‌ها و تحلیل عملکرد آن‌ها در بازار به طراح کمک می‌کند که از تجربیات دیگران نیز بهره‌مند شود. بدین صورت یک طراح خوب از اشتباهات و یا حتی موفقیت‌های دیگران درس می‌گیرد. یادگیری و استفاده از تجربیات دیگران طراح را چند قدم به جلو هدایت می‌کند. زیرا طراح با تحلیل و بررسی فعالیت سایر طراحان، دیگر اشتباهات آن‌ها را تکرار نخواهد کرد. بهره‌مندی از تجربیات دیگران کلید موفقیت در طراحی یک لوگوی موفق و حرفه‌ای می‌باشد.

خدمات موسسه وکیل دات کام

• حمایت از حقوق صاحبان برند در مقابل سودجویان
• انجام امور ثبت برند و شرکت
• طراحی برند
• مشاوره حقوقی

سؤالات متداول

طراحی لوگو چه اهمیتی دارد ؟

لوگو در واقع هویت یک کسب و کار و تجارت است بنابراین طراحی لوگوی خوب می‌تواند به تاجران کمک کند که بدون استفاده از راه‌های قدیمی و کلیشه‌ای اعتماد مشتریان و مصرف کنندگان خود را جلب نمایند.

طراح خوب برای کسب مهارت در طراحی لوگو باید چه مراحلی را طی نماید ؟

یادگیری صحیح و گذراندن دوره‌های آموزشی، رعایت اصول اولیه در طراحی، یادگیری نکات و ترفند‌های نوین در طراحی لوگو و درس گرفتن از اشتباهات دیگران.