تاجر کیست و چگونه شناخته می‌شود؟ اگر مایل به انجام فعالیت‌های تجاری هستید برای شما آشنایی با مفهوم تاجر یا بازرگان بسیار اهمیت دارد. گاهی در شناخت تاجر و تفاوت آن با کسبه جزء دچار مشکل می‌شویم. البته کسبه جزء هم به نوعی تاجر است اما قوانین حاکم بر فعالیت تجاری آن‌ها با قوانین تجار متفاوت است. بنابراین تشخیص این مسئله که بازرگان به چه کسی اطلاق می‌شود به ما در زمینهٔ استفاده از قوانین مربوط به تجار و معاملات تجاری کمک می‌کند. در ادامه مقاله به این مسئله که تاجر یا بازرگان کیست و تفاوت آن با کسبه جزء چیست می‌پردازیم.

تاجر یا بازرگان کیست ؟

برای اینکه بدانیم تاجر کیست به تعریف آن می‌پردازیم. تاجر در معنای لغوی خود یعنی هرکس که دادوستد می‌کند یا به عبارتی به خرید و فروش کالا مشغول شود. قانون تجارت ایران در ماده یک خود به تعریف اینکه تاجر کیست پرداخته است. ماده یک قانون تجارت تشریح می‌کند: «تاجر کسی است که شغل معمولی خود را معاملات تجارتی قرار بدهد.»

پیش از آنکه قانون تجارت بگوید تاجر کیست ، هرکس که به خرید و فروش مشغول می‌شد را تاجر می‌نامیدند. حتی اگر شغل معمولی او چیزی غیر از آن بود. ولی امروزه مطابق قانون تجارت فردی را تاجر می‌نامند که دو ویژگی داشته باشند، اول آنکه دادوستد و معاملات تجاری انجام دهند و دم آنکه این انجام این معاملات شغل عادی و معمولی آن‌ها باشد. از فواید شناخت تاجر آگاهی نسبت به قوانینی است که حاکم بر تاجر و معاملات تجاری او می‌باشد.

کسبه کیست و چه فرقی با تاجر دارد ؟

کسبه جزء کیست و چه فرقی با تاجر دارد ؟ پس از اینکه دریافتیم تاجر کیست به تعریف کسبه جزء می‌پردازیم. از نظر حقوق تجارت کسبه‌ جزء نیز به نوعی تاجر محسوب می‌شود. کسبه جزء کسانی هستند که به صورت معمول شاغل به یک حرفه معین می‌باشند اما در عرف تجارتی نمی‌توان نام آن‌ها را تاجر گذاشت. قانون تجارت نیز آن‌ها را از انجام الزاماتی که برای تجار وضع کرده است، معاف می‌نماید. مثلاً کسبه جزء برخلاف تاجران ملزم به تنظیم و ثبت دفاتر تجارتی نیستند و همین‌طور نیازی به ثبت کردن نام خود در دفتر ثبت تجارتی ندارند.

ماده 19 قانون تجارت مسئله تشخیص کسبه‌ جزء را به نظامنامه‌ وزارت عدلیه ارجاع داده است. اکنون ماده‌واحده‌ به شماره‌  816606/12/1380 در اجرای ماده 19 قانون تجارت مصوب سال 1380 به شرح زیر اصلاح گشته است:

{ ماده‌واحده: افراد حقیقی داخل در طبقات ذیل به‌استثنای صاحبان مشاغل موضوع بند (الف) ماده ۹۵ قانون مالیات‌های مستقیم اصلاحی ۱۳۸۰/۱۱/۲۷ از مصادیق کسبه جزء محسوب و از داشتن دفتر تجارتی معاف خواهند بود.

۱ـ کسبه، پیشه‌وران، تولیدکنندگان و نظایر آن‌ها که فروش سالیانه آنان از چهار میلیارد ریال تجاوز نمی‌کند.

۲ـ ارائه‌دهندگان خدمات در هر زمینه‌ای که عایدی غیر خالص آن‌ها متجاوز از دو میلیارد ریال نباشد.}

بررسی شغل تجارت

وقتی می‌گوییم شغل یک فرد تجارت است یعنی تاجر برای زندگی خود حرفه‌ تجارت را انتخاب کرده است. به شرطی می‌توان به یک شخص لقب تاجر بودن را داد که به طور مکرر به انجام دادوستد مشغول است. عرف نیز کسی را که گه‌گداری به انجام یک کار مشغول شود را شاغل به آن کار به حساب نمی‌آورد. بنابراین در شغل تجارت تاجر به طور مکرر به انجام معاملات تجاری مبادرت می‌نماید. باید توجه داشت تعدد تکرار عملیات تجاری برای اینکه بتوان به یک شخص لقب تاجر داد، میزان مشخصی ندارد و کاملاً بستگی به عرف دارد.

نکته مهم در مورد شغل تجارت این است که نیازی نیست تجارت شغل اصلی یک فرد باشد تا بتوان مطابق تعریف قانون تجارت او را تاجر معرفی کرد. گاهی ممکن است شغل اصلی یک فرد کشاورزی باشد و در کنار آن به تجارت نیز مشغول است. ولی میزان تکرر در انجام معاملات تجاری به نحوی باشد که بتوان عنوان تاجر را به او اطلاق کرد. که در این صورت مشمول مقررات مربوط به تجار می‌گردد. البته اشخاص حقوقی هم می‌توانند تاجر محسوب شوند. زیرا در ماده 588 قانون تجارت آمده است: «شخص حقوقی می‌تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قائل است مگر حقوق و وظائفی که بالطبیعه فقط انسان‌ ممکن است دارای آن باشد مانند حقوق و وظایف ابوت – نبوت و امثال ذالک.»

ویژگی های تاجر

1. معاملات تجارتی انجام می‌دهد.
2. انجام این معاملات شغل معمول وی باشد.
3. این معاملات تجاری را به صورت مکرر انجام می‌دهد.
4. در تجارت خود مستقل است و متقبل سود و زیان می‌شود.
5. مطابق مصادیق تعیین شده در قانون، کسبه جزء و پیشه‌ور نیست.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص تاجر کیست ، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون تاجر کیست پاسخ دهند.

سؤالات متداول

مرجع صادر کننده جواز کسب خرده فروشی مواد شوینده در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه فروش مواد بهداشتی علاوه بر داشتن مهارت فروش باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد فروش خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید پروانه کسب فروش مواد شوینده را گرفت می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

آیا گرفتن جواز کسب خرده فروشی مواد شوینده الزامی است؟

پروانه کسب سندی است که نشان می‌دهد فرد صلاحیت ارائه خدمات فروش مواد شوینده و بهداشتی را دارد. برای هر شخصی ‌که بخواهد به صورت قانونی فعالیت فروش انجام دهد گرفتن پروانه کسب الزامی است. این مجوز نشان دهنده قانونی بودن فعالیت فروشنده است و مرجع صادرکننده آن در تهران اتحادیه عطاران و سقط فروشان می‌باشد. به موجب این جواز می‌توانید از امتیازات مربوط به اتحادیه مربوطه بهره مند شده و از حمایت های اتحادیه شامل حالتان شود. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

مساحت مورد نیاز برای گرفتن جواز کسب فروش مواد شوینده چقدر است؟

چه متقاضی بخواهد ملکی را خریداری کند و چه بخواهد اجاره کند باید به این نکته توجه کند که حداقل مساحت لازم برای جواز کسب خرده فروشی مواد شوینده و بهداشتی در تهران 12 مترمربع (تا قبل از سال 19/8/ 89، 9 متر کافی بوده) است. در قانون مربوط به اتحادیه‌‌عطاران برای هر کدام از فعالیت‌های زیر (در تهران) به صورت جداگانه مساحت تعیین شده است. لازم به ذکر است این اتحادیه مرجع صادرکننده جواز برای 12 رسته زیر نیز می‌باشد.

1 – عطار و سقط فروش (با حداقل مساحت 9متر مربع)

2 – سقط فروش (با حداقل مساحت 9 مترمربع)

3 – عطار (با حداقل مساحت 9 متر مربع)

4 – قهوه فروش (با حداقل مساحت 9 متر مربع)

5 – بذر و تخم گل فروش (با حداقل مساحت 9مترمربع)

6 – چای فروش و بسته بندی چای (با حداقل مساحت 40 مترمربع)

7 – صابون فروش (با حداقل مساحت 12مترمربع)

8 – تهيه كننده ادويه و نشاسته (با حداقل مساحت 100مترمربع)

9 – فروشندگان گياهان دارویی (با حداقل مساحت 9مترمربع)

10- عمده فروشی كالای دخانی (با حداقل مساحت 9مترمربع)

11- بسته بندی و فروش زعفران (با حداقل مساحت 30مترمربع)

12 – فروش مواد شوينده و پاک كننده (با حداقل مساحت 12مترمربع)

شرایط دریافت جواز کسب خرده فروشی مواد شوینده و بهداشتی

الف: شرایط عمومی

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی برای ایرانیان و گذرنامه و پروانه کار برای اتباع خارجی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

۴- داشتن محلی با کاربری تجاری و اداری که از نظر متراژ مطابق با قانون باشد و از نظر موقعیت مکانی مورد تایید اماکن قرار گیرد.

۵- انتخاب نام متناسب با عفت عمومی

۶- داشتن وسايل و تجهیزات متناسب و لازم

مدارک لازم برای راه اندازی خرده فروشی مواد شوینده و بهداشتی

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

2) عکس سه در چهار متقاضی

3) شماره تلفن همراه به نام متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوپیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی مبلغ عضویت به اتحادیه

جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

مراحل گرفتن مجوز خرده فروشی مواد شوینده و بهداشتی

هر خانم و آقایی برای گرفتن جواز خرده مواد شوینده و بهداشتی باید مراحل زیر را طی نماید:

۱/ ارسال درخواست جواز مواد شوینده از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. این درخواست می‌تواند به صورت کتبی به اتحادیه‌‌عطاران و سقط‌فروشان تهران تحویل گردد.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه‌‌عطاران از محل فروش دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیطی و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییده پروانه فروش مواد شوینده برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند. جواز کسب هر متقاضی برای یکسال صادر می‌شود در مراحل بعدی این جواز برای پنج سال یا ده سال تمدید می‌شود.

گرفتن مجوز خرده فروشی مواد شوینده و بهداشتی چه قدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز باید مبالغ زیر پرداخت شود :

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریال

حق عضویت سالیانه اتحادیه 1.400.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

راه اندازی مغازه خرده فروشی مواد شوینده چه قدر زمان میبرد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز یا پروانه کسب مواد شوینده و بهداشتی در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف اتحادیه موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

مرجع صادر کننده جواز کسب شیرینی پزی و قنادی در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه فروش شیرینی علاوه بر داشتن مهارت شیرینی پزی باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد فروش خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید پروانه کسب فروش قنادی و شیرینی پزی را گرفت، می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

جواز کسب شیرینی پزی را باید از کجا دریافت کرد؟

داشتن جواز برای شروع تولید و فروش هر نوع شیرینی ضروری و لازم است. این جواز از سوی اتحادیه صنف قنادان تهران واقع در خیابان کارگر جنویی صادر می‌شود. این جواز نشان دهنده تایید فنی متقاضی از سوی مراجع قانونی می‌باشد. لازم به ذکر است که اتحادیه قنادان تهران اقدام به صدور جواز کسب در رسته های زیر می‌‍کند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

1 – قناد

2 – شيرينی فروش (سرد فروش)

3 – كافه قنادی

4 – كارگاه توليد شيرينی

5 – كيك يزدی پز

6 – پشمک سازی

7 – سوهان پزی

8 – فروشنده مواد و لوازم قنادی و تزئينات سفره عقد

9 – توليد زولبيا، باميه و گوش فيل

10 – توليد شكلات، كاكائو، كاک، يوخه سازی، گز، نوقا، اريس و قطاب سازی

11 – توليد پیراشكی و سوخاری

12 – کلوچه پزی

شرایط کسب جواز کسب شیرینی پزی

الف: شرایط عمومی

شخصی که قصد دارد تا در عرصه قنادی فعالیت کند باید شرایط قانونی لازمه را دارا باشد. این شرایط به شرح زیر هستند:

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

1) داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران

2) داشتن شرط سنی لازم، حداقل سن قانونی متقاضی 18 سال می‌باشد.

3) داشتن سلامت جسمی. متقاضی باید حتما در شرایطی باشد که از لحاظ جسمی مشکلی برای انجام این کار نداشته باشد.

برای راه اندازی قنادی چه مدارکی مورد نیاز است؟

برای تسریع در روند کسب پروانه بهتر است متقاضی در هنگام مراجعه مدارک زیر را دارا باشد. جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) گواهی صلاحیت فنی در حوزه شیرینی پزی

۳) عکس سه در چهار متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوء پیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی هزینه عضویت به اتحادیه

۸) فیش واریز مبالغی که باید پیش از راه اندازی پرداخت شوند مانند شهرداری، بیمه ، دارایی

۹) فیش بانکی واریزی به حساب مجمع امور صنفی

۱۰) فیش پرداختی به حساب درآمدهای دولت

مراحل دریافت جواز کسب شیرینی پزی

هر متقاضی که قصد دارد تا جواز شیرینی پزی یا قنادی را کسب کند باید از طریق اتحادیه قنادان اقدام نماید. بخشی از این مراحل به صورت حضوری و برخی دیگر به صورت آنلاین می‌باشد. مراحل دریافت جواز کسب به ترتیب زیر می‌باشد:

۱/ ارسال درخواست جواز قنادی از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. اتحادیه موظف هست درخواست‌های حضوری را نیز ترتیب اثر دهد.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه قنادان از محل پخت و فروش شیرینی دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیط شیرینی پزی از نظر تمیزی و بهداشت  و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییدیه پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند.

جواز شیرینی پزی و قنادی در ابتدا به مدت یکسال و سپس برای مدت ۵ سال صادر می‌گردد.

گرفتن مجوز قنادی چه قدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز قنادی باید مبالغ زیر به حساب اتحادیه پرداخت شود:

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریا

حق عضویت سالیانه اتحادیه  3.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن جواز کسب شیرینی پزی چه مدت زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف، اتحادیه قنادان موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. جهت تسریع در روند دریافت جواز می‌توانید از خدمات کارشناسی موسسه وکیل دات کام استفاده بفرمایید.

مرجع صادر کننده جواز کسب شیرینی پزی و قنادی در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه فروش شیرینی علاوه بر داشتن مهارت شیرینی پزی باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد فروش خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید پروانه کسب فروش قنادی و شیرینی پزی را گرفت، می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

جواز کسب شیرینی پزی را باید از کجا دریافت کرد؟

داشتن جواز برای شروع تولید و فروش هر نوع شیرینی ضروری و لازم است. این جواز از سوی اتحادیه صنف قنادان تهران واقع در خیابان کارگر جنویی صادر می‌شود. این جواز نشان دهنده تایید فنی متقاضی از سوی مراجع قانونی می‌باشد. لازم به ذکر است که اتحادیه قنادان تهران اقدام به صدور جواز کسب در رسته های زیر می‌‍کند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

1 – قناد

2 – شيرينی فروش (سرد فروش)

3 – كافه قنادی

4 – كارگاه توليد شيرينی

5 – كيك يزدی پز

6 – پشمک سازی

7 – سوهان پزی

8 – فروشنده مواد و لوازم قنادی و تزئينات سفره عقد

9 – توليد زولبيا، باميه و گوش فيل

10 – توليد شكلات، كاكائو، كاک، يوخه سازی، گز، نوقا، اريس و قطاب سازی

11 – توليد پیراشكی و سوخاری

12 – کلوچه پزی

شرایط کسب جواز کسب شیرینی پزی

الف: شرایط عمومی

شخصی که قصد دارد تا در عرصه قنادی فعالیت کند باید شرایط قانونی لازمه را دارا باشد. این شرایط به شرح زیر هستند:

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

1) داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران

2) داشتن شرط سنی لازم، حداقل سن قانونی متقاضی 18 سال می‌باشد.

3) داشتن سلامت جسمی. متقاضی باید حتما در شرایطی باشد که از لحاظ جسمی مشکلی برای انجام این کار نداشته باشد.

برای راه اندازی قنادی چه مدارکی مورد نیاز است؟

برای تسریع در روند کسب پروانه بهتر است متقاضی در هنگام مراجعه مدارک زیر را دارا باشد. جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) گواهی صلاحیت فنی در حوزه شیرینی پزی

۳) عکس سه در چهار متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوء پیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی هزینه عضویت به اتحادیه

۸) فیش واریز مبالغی که باید پیش از راه اندازی پرداخت شوند مانند شهرداری، بیمه ، دارایی

۹) فیش بانکی واریزی به حساب مجمع امور صنفی

۱۰) فیش پرداختی به حساب درآمدهای دولت

مراحل دریافت جواز کسب شیرینی پزی

هر متقاضی که قصد دارد تا جواز شیرینی پزی یا قنادی را کسب کند باید از طریق اتحادیه قنادان اقدام نماید. بخشی از این مراحل به صورت حضوری و برخی دیگر به صورت آنلاین می‌باشد. مراحل دریافت جواز کسب به ترتیب زیر می‌باشد:

۱/ ارسال درخواست جواز قنادی از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. اتحادیه موظف هست درخواست‌های حضوری را نیز ترتیب اثر دهد.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه قنادان از محل پخت و فروش شیرینی دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیط شیرینی پزی از نظر تمیزی و بهداشت  و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییدیه پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند.

جواز شیرینی پزی و قنادی در ابتدا به مدت یکسال و سپس برای مدت ۵ سال صادر می‌گردد.

گرفتن مجوز قنادی چه قدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز قنادی باید مبالغ زیر به حساب اتحادیه پرداخت شود:

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریا

حق عضویت سالیانه اتحادیه  3.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن جواز کسب شیرینی پزی چه مدت زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف، اتحادیه قنادان موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. جهت تسریع در روند دریافت جواز می‌توانید از خدمات کارشناسی موسسه وکیل دات کام استفاده بفرمایید.

مرجع صادر کننده جواز کسب موبایل فروشی در هر شهر متفاوت است. برای ورود به عرصه فروش موبایل علاوه بر داشتن مهارت فروش باید مجوزهای لازمه را از مراجع ذی صلاح کسب نمود. تمام کسانی که تمایل دارند تا واحد فروش خود را داشته باشند باید در ابتدای امر پروانه کسب بگیرند. در این مطلب به پاسخ این سوال که چگونه باید پروانه کسب موبایل فروشی را گرفت می‌پردازیم. برای کسب اطلاع بیشتر درباره قوانین مربوط به جواز کسب کلیک کنید.

آیا گرفتن جواز کسب خرده فروشی موبایل الزامی است؟

پروانه کسب سندی است که نشان می‌دهد فرد صلاحیت ارائه خدمات فروش تلفن همراه و وسائل جانبی آن را دارد. برای هر شخصی ‌که بخواهد به صورت قانونی فعالیت فروش انجام دهد گرفتن پروانه کسب الزامی است. این مجوز نشان دهنده قانونی بودن فعالیت فروشنده است و مرجع صادرکننده آن در تهران اتحادیه فروشندگان لوازم صوتی و تصويری و گوشی تلفن همراه و لوازم جانبی می‌باشد. به موجب این جواز می‌توانید از امتیازات مربوط به اتحادیه مربوطه بهره مند شده و از حمایت های اتحادیه شامل حالتان شود. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

مساحت مورد نیاز برای گرفتن جواز کسب موبایل فروشی چه قدر است؟

چه متقاضی بخواهد ملکی را خریداری کند و چه بخواهد اجاره کند باید به این نکته توجه کند که حداقل مساحت لازم برای جواز کسب خرده فروشی موبایل در تهران 8 مترمربع است. در قانون مربوط به اتحادیه‌فروشندگان گوشی تلفن‌همراه برای هر کدام از فعالیت‌های زیر (در تهران) به صورت جداگانه مساحت تعیین شده است. لازم به ذکر است این اتحادیه مرجع صادرکننده جواز برای 14 رسته زیر نیز می‌باشد.

1- خرده فروشی لوازم صوتی و تصويری (با حداقل مساحت لازم 12 متر مربع)

2- خرده فروشی قطعات و لوازم يدكی دستگاه‌های صوتی و تصويری (با حداقل مساحت لازم 9 متر مربع) و برای عمده فروشی قطعات و لوازم يدكی دستگاه‌های صوتی و تصويری (با حداقل مساحت لازم 9 متر مربع)

3- فروشندگی دستگاه‌های صوتی و تصويری و قطعات مربوطه (با حداقل مساحت لازم 20 متر مربع)

4- خرده فروشی انواع نوارها و سی‌دی‌های خام و پرشده مجاز (با حداقل مساحت لازم 6 متر مربع)

5- خرده فروشی آلات موسيقی و صوتی (با حداقل مساحت لازم 12 متر مربع)

6- خرده فروشی تلفن همراه و تجهیزات جانبی آن (با حداقل مساحت لازم 8 متر مربع)

7- ارائه خدمات مخابراتی به مشتریان (دفتر خرید و فروش) (نشست 6 كميسيون نظارت)

8- خدمات عرضه محصولات فرهنگی (با حداقل مساحت لازم 12 متر مربع ) (نشست 16 كميسيون نظارت)

9- دفتركار (فروشندگی دستگاه‌های صوتی و تصويری و قطعات مربوطه) (با حداقل مساحت لازم 9 متر مربع و مشروط به داشتن انبار مناسب)

10- عمده فروشی تلفن همراه و لوازم جانبی (با حداقل مساحت لازم 8متر مربع)

11- عمده فروشی انواع تلفن همراه (تبلت،موبایل،سلفون)(با حداقل مساحت لازم 8 متر مربع )

12- عمده فروشی لوازم جانبی تلفن همراه (با حداقل مساحت لازم 8 متر مربع)

13- عمده فروشی آلات موسیقی (با حداقل مساحت لازم 8مترمربع)

14- تعمیر لوازم و آلات موسیقی (با حداقل مساحت لازم 10مترمربع)

شرایط دریافت جواز کسب موبایل فروشی

الف: شرایط عمومی

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی برای ایرانیان و گذرنامه و پروانه کار برای اتباع خارجی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

۴- داشتن محلی با کاربری تجاری و اداری که از نظر متراژ مطابق با قانون باشد و از نظر موقعیت مکانی مورد تایید اماکن قرار گیرد.

۵- انتخاب نام متناسب با عفت عمومی

۶- داشتن وسايل و تجهیزات متناسب و لازم

مدارک لازم برای راه اندازی خرده فروشی موبایل

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

2) عکس سه در چهار متقاضی

3) شماره تلفن همراه به نام متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوپیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی مبلغ عضویت به اتحادیه

جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

مراحل گرفتن مجوز خرده فروشی موبایل

هر خانم و آقایی برای گرفتن جواز خرده فروشی موبایل باید مراحل زیر را طی نماید:

۱/ ارسال درخواست جواز موبایل فروشی از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. این درخواست می‌تواند به صورت کتبی به اتحادیه‌فروشندگان گوشی تلفن‌همراه تحویل گردد.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه‌فروشندگان گوشی تلفن‌همراه از محل فروش دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیطی و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییده پروانه فروش موبایل برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند. جواز کسب هر متقاضی برای یکسال صادر می‌شود در مراحل بعدی این جواز برای پنج سال یا ده سال تمدید می‌شود.

گرفتن مجوز خرده فروشی موبایل چه قدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز باید مبالغ زیر پرداخت شود :

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریال

حق عضویت سالیانه اتحادیه 7.500.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

راه اندازی مغازه خرده فروشی موبایل چه قدر زمان میبرد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب موبایل فروشی در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف اتحادیه موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در متون حقوقی از اهلیت اشخاص برای طرح دعوا سخن گفته شده است. یکی از معانی اهلیت داشتن قوه عقل و درک است. اما مسئله‌ای که برای ما به وجود می‌آید این است که اگر شخصی مجنون باشد پس وضعیت حقوقی او چگونه خواهد بود!؟ آیا می‌توان از او شکایت کرد و یا اصلا خود او می‌تواند شاکی باشد!؟ باید بگویم قانون برای شخص مجنون مقررات خاص خود را دارد و برای او مسئولیت‌های خاص خود را مطرح کرده است که در ادامه تحت عنوان مبحث مسئولیت مجنون در حقوق به آن می‌پردازیم. مشاوره تلفنی حقوقی دقیق و تخصصی را از ما بخواهید.

منبع : مسئولیت مجنون در حقوق

مفهوم مجنون

مجنون کسی است که فاقد قوه عقل و درک است.

به تعریف برخی فقها جنون فساد و تباهی کامل عقل و زایل گشتن آن است.

اقسام جنون | مسئولیت مجنون

در فقه و قانون مدنی مجنون را به چند اعتبار تقسیم کرده‌اند:

به اعتبار دائمی یا ادورای بودن: مجنونی که حالت جنون از او جدا نمی‌گردد مجنون دائمی و مجنونی که گاهی حالت جنون دارد و گاهی سالم است مجنون ادواری گوییم.

به اعتبار زمان وقوع جنون: مجنونی که جنون او از زمان کودکی شروع شده و مجنونی که جنون او بعد از ایام کودکی حاصل گشته است.

هر دو گروه محجورند و کلیه تصرفات و اعمال حقوقی ایشان باطل است. اما هر گاه گروه نخست ولی خاص داشته باشد به قیم احتیاجی ندارند در حالی که برای گروه دوم باید قیم نصب شود اگرچه دارای پدر و جد ‌پدری باشند.

توصیه می‌کنیم مقاله انواع جنون و تاثیر آن در مسئولیت کیفری را مشاهده نمایید.

اعمال حقوقی مجنون

چون مجنون فاقد درک و اراده حقوقی است تمام اعمال حقوقی او باطل است و اجازه ولی یا قیم نیز نمی‌تواند ناتوانی او را جبران کند. البته در صورت لزوم خود ولی یا قیم بر‌ طبق مقررات به عنوان نماینده قانونی مجنون اقدام می‌نماید و به جای او اعمال حقوقی انجام می‌دهد.

نکته بسیار مهم در آن است که قانون مدنی بین اعمال حقوقی مجنون دائمی و ادواری تفکیک قائل شده است. طبق قانون مدنی مجنون دائمی مطلقا و مجنون ادواری در حال جنون نمی‌تواند هیچ تصرفی در اموال و حقوق مالی خود بکند حتی با اجازه ولی یا قیم خود. اما اعمال حقوقی مجنون ادواری در حالت افاقه صحیح است مشروط به آن که افاقه او مسلم باشد.

توصیه می‌کنیم مقاله موانع تعقیب دعوای عمومی را در همین راستا مطالعه نمایید.

تردید در حالت مجنون ادواری

اصل بر این است که تمام معاملات و اعمال حقوقی مجنون ادواری باطل است مگر اینکه خلاف آن اثبات شود. طبق این اصل باید گفت زمانی که مجنون ادواری عملی انجام می‌دهد فرض بر این است که آن عمل را در حالت جنون انجام داده و خود مجنون باید اثبات بکند که این عمل را درحالت افاقه انجام داده و مجنون نبوده است.

مسئولیت مدنی مجنون

مجنون دارای مسئولیت مدنی است. قانون مدنی مقرر کرده است کسی که نگهداری یا مواظبت مجنون را عهده‌دار می‌باشد در صورت تقصیر در نگهداری یا مواظبت، مسئول جبران زیان وارده از ناحیه مجنون می‌گردد. در توجیه این قاعده باید گفت در این گونه موارد ضرر به سرپرست مجنون نسبت داده می‌شود و در واقع سرپرست سبب اقوی از مباشر به شمار می‌آید. البته قانون مدنی مسئولیت مجنون را به طور کلی نفی نمی‌کند و بیان می‌دارد هرگاه سرپرست استطاعت جبران تمام یا قسمتی از زیان وارده را نداشته باشد از مال مجنون جبران ضرر خواهد شد.

ضمنا هرگاه مجنون بدون تقصیر سرپرست یا بدون اینکه سرپرستی داشته باشد زیانی به دیگری وارد کند خود او مکلف به جبران است و اگر مالی نداشته باشد هر گاه استطاعت مالی پیدا کرد زیان دیده می‌تواند برای استیفای طلب خود اقدام کند.

مسئولیت کیفری مجنون

مجنون برای ارتکاب هیچ جرمی مجازات نمی‌شود مشروط بر اینکه در حین ارتکاب مجنون بوده باشد.

توصیه می‌کنیم مقاله عوامل رافع مسئولیت کیفری را مطالعه نمایید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص مسئولیت مجنون، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون مسئولیت مجنون پاسخ دهند.

جواز کسب نانوایی معمولا در تمام شهرستان‌ها از طریق اتحادیه نانوایان صادر می‌شود. برخی از شهرها مانند تهران به دلیل بالا بودن تعداد اعضا، برخی نان‌ها به طور مستقل دارای اتحادیه هستند. بطور مثال نان سنگکی و نان فانتزی در تهران هر کدام دارای اتحادیه جداگانه بوده و ضوابط مربوط به خود را دارند. برای فعالیت در این زمینه باید مانند سایر مشاغل پروانه و جواز کسب خود را از مراجع ذی صلاح دریافت نمایید. هر چند که در سال‌های اخیر صدور جواز انجام نمی‌شد، در سال 1400 مجوز با تعرفه آزاد صادر می‌شود. برای کسب اطلاع بیشتر درباره جواز کسب کلیک کنید.

جواز کسب نانوایی را باید از کجا دریافت کرد؟

داشتن جواز برای شروع تولید و فروش هر نوع از نانی ضروری و لازم است. این جواز از سوی اتحادیه نانوایان تهران واقع در خیابان شریعتی صادر می شود. البته در تهران امکان کسب جواز برای تمام مناطق وجود ندارد و فقط برای شهرک‌ها و مناطق بدون نانوایی پروانه کسب صادر می‌شود. این جواز نشان دهنده تایید فنی متقاضی از سوی مراجع قانونی می‌باشد. لازم به ذکر است که اتحادیه نانوایان تهران اقدام به صدور جواز کسب در رسته های زیر می‌‍کند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

1- جواز پخت نان بربری

2- جواز پخت نان لواش

3- جواز پخت نان تافتون

4- رسته خشکه پزی

5- رسته بلکی پزی سنتی

6- مجتمع نان سنتی برای دو نوع پخت (غیر از سنگک)

7- مجتمع نان برای سه نوع پخت (غیر از سنگک)

شرایط کسب مجوز نانوایی

الف: شرایط عمومی

شخصی که قصد دارد تا در عرصه نانوایی فعالیت کند باید شرایط قانونی لازمه را دارا باشد. این شرایط به شرح زیر هستند:

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سو پیشینه از نیروی انتظامی زیرا شخصی که سابقه کیفری دارد نمی‌تواند جواز نانوایی دریافت کند.

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

ب: شرایط اختصاصی

۱/ مرد باشد؛ زیرا جواز نانوایی به زنان داده نمی‌شود (در برخی شهرستان‌ها به خانم‌ها نیز جواز داده می‌شود).

۲/ داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران

۳/متقاضی باید حتما مسلمان باشد

۴/ داشتن شرط سنی لازم، حداقل سن قانونی متقاضی 18 سال می‌باشد.

۵/ داشتن سلامت جسمی. متقاضی باید حتما در شرایطی باشد که از لحاظ جسمی مشکلی برای انجام این کار نداشته باشد.

برای راه اندازی نانوایی چه مدارکی مورد نیاز است؟

برای تسریع در روند کسب پروانه بهتر است متقاضی در هنگام مراجعه مدارک زیر را دارا باشد. جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) گواهی صلاحیت فنی در حوزه نانوایی

۳) عکس سه در چهار متقاضی

۴) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوء پیشینه

6) کارت بهداشت

7) فیش واریزی هزینه عضویت به اتحادیه نانوایان

۸) فیش واریز مبالغی که باید پیش از راه اندازی پرداخت شوند مانند شهرداری، بیمه ، دارایی

۹) فیش بانکی واریزی به حساب مجمع امور صنفی

۱۰) فیش پرداختی به حساب درآمدهای دولت

مراحل دریافت جواز کسب نانوایی

هر متقاضی که قصد دارد تا جواز نانوایی را کسب کند باید از طریق اتحادیه نانوایان اقدام نماید. بخشی از این مراحل به صورت حضوری و برخی دیگر به صورت آنلاین می‌باشد. مراحل دریافت جواز کسب به ترتیب زیر می‌باشد:

۱/ ارسال درخواست جواز نانوایی از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. اتحادیه موظف هست درخواست‌های حضوری را نیز ترتیب اثر دهد.

۲/ تکمیل فرم‌های اداری مربوطه و تحویل کلیه مدارک لازم کمیسیون بازرسی اتحادیه نانوایان از محل نانوایی دیدن می‌کنند و سپس در خصوص موقعیت مکانی و محیط نانوایی از نظر تمیزی و بهداشت  و مطابقت آن با قوانین گزارش تهیه می‌کنند.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییدیه پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند.

جواز نانوایی در ابتدا به مدت یکسال و سپس برای مدت ۵ سال صادر می‌گردد.

گرفتن مجوز نانوایی چه قدر هزینه دارد؟

برای دریافت مجوز نانوایی باید مبالغ زیر به حساب اتحادیه پرداخت شود:

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریا

حق عضویت سالیانه اتحادیه  2.500.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن جواز کسب نانوایی چه مدت زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف، اتحادیه نانوایان موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست. جهت تسریع در روند دریافت جواز می‌توانید از خدمات کارشناسی موسسه وکیل دات کام استفاده بفرمایید.

آدرس و شماره تماس اتحادیه‌نانوایان

خیابان شریعتی – خیابان ملک – کوچه میرمجتهدی – پلاک 8 –

کدپستی 1565844911

شماره های تماس 02177507210

شماره تماس مدیریت اتحادیه نانوایان  09125438214

چگونه باید جواز کسب خرازی را دریافت نمود؟ آیا دریافت جواز خرازی الزامی است؟ برای دریافت جواز خرازی چه قدر باید هزینه کرد؟ چگونه باید جواز خرازی را دریافت کرد؟ همه این‌ها سوالاتی است که هر شخصی که بخواهد وارد کار خرازی شود با آن مواجه میشود . در ابتدا مانند تمام کسب و کارهای دیگر شخص باید جوازهای لازمه را از اتحادیه خرازان دریافت نماید . این جواز نشان دهنده اجازه قانونی برای انجام فعالیت فرد است به همین جهت کسب آن الزامی می باشد . در ادامه مطلب به کلیه سوالات بالا پاسخ داده می‌شود. برای کسب اطلاع بیشتر درباره جواز کسب کلیک کنید.

چه کسانی باید جواز کسب خرازی دریافت کنند؟

هر فردی که می‌خواهد اجناس زیر را به فروش برساند تحت پوشش صنف خرازی قرار می‌گیرند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

• اسباب بازی خارجی و لوکس
• انواع کاموا
• شال و روسری
• شال گردن و مقنعه
• لوازم تولد
• لوازم آرایشی و بهداشتی و عطریات
• انواع تریکو و البسه بافته
• لباس زیر زنانه، مردانه و بچگانه
• انواع لوازم بهداشتی کودک
• انواع منجوق و ملیله و گلدوزی و قلاب دوزی و زردوزی
• حوله و پتو
• اجناس کادوئی دکوری و تزئینی
• انواع گلسازی و گلدوزی
• لوازم زینتی و بدلیجات
• انواع پیپ، چوب سیگار و جاسوئیچی
• انواع چتر
• جاسوئیچی

شرایط دریافت جواز کسب خرازی

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سوءپیشینه از نیروی انتظامی زیرا شخصی که سابقه کیفری دارد نمی‌تواند جواز کسب خرازی دریافت کند.

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی برای ایرانیان و گذرنامه و پروانه کار برای اتباع خارجی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

مدارک لازم برای گرفتن جواز کسب خرازی

۱) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

۲) عکس سه در چهار متقاضی

۳) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

۴) گواهی عدم سوپیشینه

۵) فیش واریزی مبلغ عضویت در صنف خرازان

۶) مدرک قبولی در آزمون مربوط به اتحادیه خرازان

جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

مراحل گرفتن مجوز خرازی

برای گرفتن جواز خرازی باید مراحل زیر را طی نماید:

۱/ ارسال درخواست جواز خرازی از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir. این درخواست می‌تواند به صورت کتبی به اتحادیه خرازان ارسال گردد. هر شخصی که حضوری به اتحادیه مراجعه می‌کند درخواستش باید از سوی مسئولین مورد بررسی قرار گیرد. الزامی به ارائه اینترنتی درخواست نیست.

۲/ شرکت در کلاس‌های مربوط به کسب و کار و تجارت که در حال حاضر این کلاس‌ها در تهران و برخی شهرستان‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شود. بعد از گذراندن دوره کلاس های آموزشی، شخص متقاضی باید در آزمون اتحادیه خرازان شرکت و نمره قبولی کسب نماید. اگر نتواند در آزمون قبول شود امکان‌کسب جواز وجود ندارد.

۳/ هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییده پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴/ فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند. جواز کسب هر خرازی برای یکسال صادر می‌شود در مراحل بعدی این جواز برای پنج سال یا ده سال تمدید می‌شود.

هزینه های دریافت پروانه کسب خرازی

برای دریافت مجوز باید مبالغ زیر پرداخت شود :

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریال

حق عضویت سالیانه اتحادیه 2.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن پروانه کسب خرازی چه قدر زمان میبرد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب خرازی در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف اتحادیه خرازان موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست.

کارت بازرگانی برای تجاری که همواره به فکر سود بیشتر هستند اهمیت دارد. برخی از تجار پا را فراتر از مرز‌ می‌گذارند و به معاملات تجاری در عرصه بین‌المللی اقدام می‌نمایند. خرید و فروش‌های بین‌المللی را به اصطلاح صادرات و واردات می‌نامیم. تاجر یا شرکت‌های تجاری که قصد صادرات یا واردات محصولی دارند حتماً باید کارت بازرگانی داشته باشند. پرسش این است که کارت بازرگانی چیست و چگونه تهیه می‌شود؟ برای دریافت این کارت می‌توانید از کمک‌های وکیل کار استفاده کنید.

کارت بازرگانی چیست ؟

بر اساس قانون گمرک ایران کارت‌بازرگانی یک مجوز برای صاحب کارت است تا بتواند با داشتن آن در عرصه بین‌المللی فعالیت تجاری داشته باشد. بنابراین در ایران تنها تاجرانی می‌توانند به صادرات و واردات مشغول شوند که کارت‌بازرگانی دارند. صدور کارت‌بازرگانی برای اشخاص حقیقی به صورت کارت‌بازرگانی حقیقی و برای اشخاص حقوقی یعنی شرکت‌ها به صورت کارت‌بازرگانی حقوقی است. کارت‌بازرگانی توسط شعب اتاق بازگانی در سراسر ایران صادر می‌گردد و سپس باید توسط سازمان صنعت و معدن و تجارت مورد تأیید قرار بگیرد.

صاحبان شرکت تجاری بدون ثبت شرکت در دفتر ثبت تجارتی قادر به اخذ کارت‌بازرگانی نخواهند بود. تاجرانی که تقاضای دریافت کارت‌بازرگانی را دارند باید مطابق فرم‌های عضویت در اتاق بازرگانی اطلاعات و مدارک مربوط به تجارت خود را تحویل بدهند. همچنین متقاضی باید از جانب دو نفر که عضو اتاق بازرگانی نیز هستند معرفی گردد. مدت‌زمان اعتبار یک کارت بازرگانی بین یک تا پنج سال است که زمان این اعتبار با توجه به درخواست متقاضی تأیید وزارت بازرگانی، مشخص می‌گردد.

در صورتی که بازرگانان سایر کشورها تمایل به دریافت کارت‌بازرگانی در ایران داشته باشند، کشور آن‌ها نیز باید به بازرگانان ایرانی اجازه فعالیت در زمینه واردات و صادرات بدهد. در غیر این صورت کارت‌بازرگانی به بازرگانان خارجی تعلق نمی‌گیرد.

انواع کارت‌های بازرگانی

کارت‌های بازرگانی به انواع مختلفی تقسیم می‌گردد که شامل کارت‌های تجاری، خدماتی، تولیدی و صنعتی و در نهایت کارت‌بازرگانی موردی، می‌شوند.

کارت بازرگانی تجاری

تعریف فوق‌الذکر که تعریف مرسوم از کارت‌بازرگانی است همان تعریف کارت‌بازرگانی تجاری می‌باشد. یعنی کارت‌بازرگانی تجاری جواز تاجر برای انجام صادرات و واردات است و تاجر می‌تواند شخص حقیقی یا شخص حقوقی باشد. بازرگان با استفاده از این کارت می‌تواند کالاهایش را از گمرک ترخیص کند، یا محصولات خود را به سایر کشورها صادر نماید همچنین از طریق مناطق آزاد واردات انجام دهد و اعمالی دیگری از این دست انجام دهد.

کارت بازرگانی خدماتی

این نوع کارت‌بازرگانی تنها برای اشخاص حقوقی صادر می‌شود. اشخاص حقوقی که دارای این کارت هستند درواقع زمینه فعالیت آن‌ها سرمایه‌گذاری در عرصه‌های خدماتی است. این شرکت‌ها تنها قادر به واردات کالاهایی هستند که با زمینه فعالیت خدماتی آن‌ها همخوانی داشته باشد.

کارت بازرگانی تولیدی و صنعتی

کارت‌بازرگانی تولیدی و صنعتی نیز برای اشخاص حقوقی صادر می‌شود. بازرگانانی که در زمینه تولید سرمایه‌گذاری و فعالیت می‌کنند می‌توانند این نوع کارت را دریافت نمایند. طبیعی است که دارندگان این کارت تنها قادر به واردات تجهیزات لازم و مواد اولیه مورد نیاز برای تولید محصولشان می‌باشند. در نهایت پس از تولید محصول می‌توانند آن‌ها را صادر نمایند.

کارت بازرگانی موردی

اعتبار کارت‌بازرگانی موردی در گمرک فقط برای یک بار است. به عبارتی این نوع کارت بازرگانی تنها زمانی صادر می‌شود که صاحب کارت تنها برای یک بار خواهان ترخیص کالای مورد نظرش از گمرک باشد. صدور این کارت هم برای اشخاص حقیقی و هم برای اشخاص حقوقی امکان پذیر است.

معافیت از داشتن کارت بازرگانی

همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد برای وارد و صادر کردن کالایی از ایران به سایر کشور‌ها باید حتماً دارای کارت بازرگانی باشید. حتی برای کسانی که یک بار بخواهند کالایی را گمرک ترخیص کنند کارت‌بازرگانی موردی صادر می‌شود. اما در این بین برخی افراد وجود دارند که بدون داشتن کارت بازرگانی قادر به وارد یا صادر کردن کالاهای خود می‌باشند و به عبارتی از اخذ کارت بازرگانی معاف هستند. این افراد شامل:

1. شرکت‌های تعاونی موجود در مناطق مرزی که متعلق به مرزنشینان است.
2. ایرانی‌هایی که به عنوان ملوان در شناورها شاغل هستند و حسب شغل‌شان بین سواحل ایران و سایر کشور‌های همسایه در رفت‌ و آمد می‌باشند.
3. ایرانی‌هایی که در خارج از کشور به عنوان کارگر مشغول‌اند البته در صورتی که از وزارت کشور کارنامه شغلی دریافت کرده باشند.
4. برخی از افراد که کالا‌ی آن‌ها با نظر مسئولین گمرک شخصی تشخیص داده می‌شوند و برای فروش نیستند.

سؤالات متداول

چگونه باید جواز کسب خیاطی را دریافت نمود؟ آیا دریافت جواز خیاطی الزامی است؟ برای دریافت پروانه کسب خیاطی چه قدر باید هزینه کرد؟ همه این‌ها سوالاتی است که هر شخصی که بخواهد وارد کار خیاطی شود با آن مواجه می‌شود. در ابتدا مانند تمام کسب و کارهای دیگر شخص باید جوازهای لازمه را از اتحادیه خرازان دریافت نماید. این جواز نشان دهنده اجازه قانونی برای انجام فعالیت فرد است به همین جهت کسب آن الزامی می‌باشد. در ادامه مطلب به کلیه سوالات بالا پاسخ داده می‌شود. برای کسب اطلاع بیشتر درباره جواز کسب کلیک کنید.

چه کسانی باید جواز کسب خیاطی دریافت کنند؟

هر کسی که می‌خواهد در زمینه های زیر اقدام به فعالیت کند باید از اتحادیه صنف خیاط زنانه و مردانه تهران جواز دریافت کند. برای اطلاع از نحوه تمدید جواز کسب کلیک کنید.

• خیاطی مردانه (سفارش دوزی)
• خیاطی زنانه (سفارش دوزی)
• کارگاه تولید لباس زنانه و مردانه

شرایط دریافت جواز کسب خیاطی

۱- گواهی صلاحیت یا همان عدم سوءپیشینه از نیروی انتظامی زیرا شخصی که سابقه کیفری دارد نمی‌تواند جواز کسب خیاطی دریافت کند.

۲- سند مالکیت عین، منفعت و یا منافع از جمله اجاره نامه، صلح نامه، هبه، قرارداد مشارکت، مبایعه نامه و یا هر قراردادی که از منظر قانونی معتبر باشد؛ اعم از رسمی و عادی. در روستاها احراز مالکیت براساس عرف محل می‌باشد. اشخاصی که سند عادی دارند باید تعهدی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن ارائه دهند.

۳- گواهی مالیاتی از اداره مالیات ذی ربط مبنی بر تشکیل پرونده مالیاتی و تصفیه حساب

۴- شناسنامه و کارت ملی برای ایرانیان و گذرنامه و پروانه کار برای اتباع خارجی

۵- گواهی گذراندن دوره آموزشی احکام تجارت و کسب و کار در قالب دستورالعمل های آموزشی قانون نظام صنفی

۶- کارت پایان خدمت یا معافیت دائم یا پزشکی نظام وظیفه یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان کمتر از ۵۰ سال

مدارک لازم برای راه اندازی کارگاه خیاطی

1) اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه متقاضی

2) عکس سه در چهار متقاضی

3) مدرک فنی خیاطی

4) سند ملکی یا اجاره نامه یا مبایعه نامه به نام متقاضی

5) گواهی عدم سوپیشینه

6) فیش واریزی مبلغ عضویت در صنف خیاطی

7) مدرک قبولی در آزمون مربوط به اتحادیه خیاطی

جهت کسب اطلاع بیشتر درباره مدارک لازم برای جواز کسب کلیک کنید.

مراحل گرفتن جواز کسب خیاطی

برای گرفتن جواز خیاطی باید مراحل زیر را طی نماید:

۱) ارسال درخواست جواز خیاطی از طریق سامانه ایرانیان اصناف به آدرس iranianasnaf.ir انجام می‌شود. این درخواست می‌تواند به صورت کتبی به اتحادیه خیاطان ارسال گردد. هر شخصی که حضوری به اتحادیه مراجعه می‌کند درخواستش باید از سوی مسئولین مورد بررسی قرار گیرد. الزامی به ارائه اینترنتی درخواست نیست.

۲) شرکت در کلاس‌های مربوط به کسب و کار و تجارت که در حال حاضر این کلاس‌ها در تهران و برخی شهرستان‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شود. بعد از گذراندن دوره کلاس های آموزشی، شخص متقاضی باید در آزمون اتحادیه خیاطان شرکت و نمره قبولی کسب نماید. اگر نتواند در آزمون قبول شود امکان‌کسب جواز وجود ندارد.

۳) هیئت مدیره جلسه‌ای تشکیل می‌دهد و درخواست متقاضی را در این جلسه بررسی می‌نماید. در صورت وجود تمام شرایط تاییده پروانه کسب برای فرد صادر می‌شود.

۴) فرد حق عضویت خود را پرداخت نموده و پروانه را دریافت می‌کند. جواز کسب هر خیاطی برای یکسال صادر می‌شود در مراحل بعدی این جواز برای پنج سال یا ده سال تمدید می‌شود.

هزینه های دریافت جواز خیاطی

برای دریافت مجوز باید مبالغ زیر پرداخت شود :

هزینه صدور پروانه 2.030.000 ریال

هزینه آموزش های مربوط به کسب و کار و تجارت به مبلغ 800.000 ریال

هزینه صدور کارت اصناف 200.000 ریال

حق عضویت سالیانه اتحادیه 2.000.000 ریال

حق ورودی سال اول به مبلغ 8.000.000 ریال

گرفتن پروانه کسب خیاطی چه قدر زمان می‌برد؟

از ابتدای شروع درخواست تا دریافت جواز کسب خیاطی در صورت حاضر بودن استعلامات و مدارک ۳۰ روز زمان خواهد برد، زیرا براساس قانون اتاق اصناف اتحادیه خیاطان موظف است ظرف مدت ۱۵ روز در خصوص قبول یا رد درخواست متقاضی اعلام نظر کند و در صورت عدم ارائه هیچ پاسخی به منزله تایید درخواست خواهد بود. برای آشنایی کامل با مراحل دریافت پروانه کسب کلیک کنید.

در صورت تایید نیز مرجع صدور پروانه کسب باید طی مدت ۱۵ روز پروانه کسب را صادر کند. اما اگر مدارک شخص حاضر نباشد فرد مدت زمان ۳ ماه وقت دارد تا مدارک خود را تکمیل نموده و تحویل دهد. در خصوص استعلامات از ادارات مربوطه نیز هر مرجع حداکثر ۱۵روز زمان برای پاسخگویی دارد. درضمن پاسخ منفی بعد از پایان زمان قانونی قائل پذیرش نیست.

آدرس و شماره تماس اتحادیه‌خیاطان تهران

تهران _ خیابان منوچهری- خیابان ارباب جمشید- شماره 60

شماره های تماس  02166715322