زنان و مردان پس از رسیدن به سن بلوغ نیازهایی دارند که می‌بایست برای رفع این نیازها و آرامش در زندگی به نکاح قانونی جنس مخالف خود در بیایند. ازدواج زنان و مردان در دو نوع مختلف در قانون مدنی کشور ذکر شده است و در هر نوع نکاح حقوق زنان و مردان متفاوت خواهد بود. در ادامه این مطلب قصد داریم انواع نکاح از دیدگاه قانون مدنی و تفاوت‌های آن‌ها را برایتان شرح دهیم، با ما همراه باشید.

برای کسب اطلاعات بیشتر بر روی لینک زیر کلیک کنید :

انواع نکاح در قانون مدنی

نکاح در قانون مدنی

انواع نکاح قانون مدنی

انواع نکاح مندرج در قانون مدنی

در قانون مدنی کشور ما دو نوع نکاح ذکر شده است. این دو نوع شامل نکاح موقت و دائم می‌باشند. نکاح موقت مدت دار و نکاح دائم همیشگی است. همانطور که در بالا خدمتتان گفته شد این دو نوع نکاح با یکدیگر کاملا متفاوت هستند.

تفاوت‌های نکاح دائم و موقت | انواع نکاح در قانون مدنی

نکاح دائم و موقت تفاوت‌های زیادی دارند، تفاوت این دو نوع نکاح به شرح زیر می‌باشد:

ارث بردن

در عقد دائم زن و شوهر می‌توانند اموال یکدیگر را به ارث ببرند. برای مثال اگر زن فوت شود قسمتی از اموالش به همسر او تعلق پیدا می‌کند و اگر مرد فوت گردد نیز زن بخشی از اموال او را به ارث خواهد برد. اما در عقد موقت یا همان صیغه، زن و شوهر از اموال یکدیگر ارث نمی‌برند و چنانچه هر یک از آن‌ها فوت نماید دیگری نمی‌تواند برای دریافت ارث طرف مقابل اقدام کند. حتی شرط ارث بری هم باطل است و سبب ارث بری طرفین از یکدیگر نمی‌گردد.

نفقه

در عقد دائم طبق قانون مدنی مرد موظف است که تمام مخارج زندگی زن را به عهده بگیرد و برای تامین زندگی او هزینه‌هایی بپردازد که به این کار پرداخت نفقه گفته می‌شود. اما در عقد موقت هیچ نفقه‌ای برای زن در نظر گرفته نشده است و قانونگذار در عقد موقت مرد را ملزم به پرداخت نفقه نکرده است اما می‌توان خلاف آن شرط نمود. یعنی طرفین می‌توانند ضمن ازدواج موقت شرط پرداخت نفقه کنند.

طلاق

در عقد دائم چنانچه به هر دلیلی زن و شوهر بخواهند از یکدیگر طلاق بگیرند می‌بایست با مراجعه به دادگاه و گذراندن تمام مراحل قانونی برای طلاق خود اقدام نمایند.

اما در عقد موقت قانونگذار هیچ گونه دادگاهی را برای طلاق در نظر نگرفته است و طبق قانون مدنی اگر زن و مرد بخواهند در عقد موقت از یکدیگر جدا شوند می‌بایست صبر کنند تا مدت زمان صیغه آن‌ها تمام شود یا اینکه بذل مدت کنند. در صورتی که مدت زمان صیغه تمام شود یا مرد بقیه مدت نکاح را به زن ببخشد (بذل مدت کند) زن و شوهر دیگر به هم محرم نخواهند بود و ازدواجشان پایان می‌یابد.

مهریه

در عقد دائم زن و شوهر می‌توانند مبلغی را به عنوان مهریه ذکر نمایند و هر دو به آن مبلغ توافق کنند. در عقد دائم تعیین مهریه الزامی نخواهد بود و چنانچه زن رضایت دهد می‌تواند بدون تعیین مهریه با مرد عقد نماید. البته در چنین حالتی زن بعدا می‌تواند از دادگاه تقاضای تعیین مهر المثل نماید.

اما در عقد موقت مطابق با ماده ۱۰۹۵ قانون مدنی تعیین مهریه الزامی می‌باشد و چنانچه مهریه تعیین نگردد عقد نکاح موقت آن‌ها باطل خواهد بود.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص انواع نکاح در قانون مدنی، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون انواع نکاح در قانون مدنی پاسخ دهند.

منبع : انواع نکاح در قانون مدنی